مشاعره مشاعره با حرف " ر "

[ill_mah]

روزه می گیرم،ولی یادت خرابش می کند
سرکه میریزم،ولی عشقت شرابش میکند

عقل میخواهدکمی بیدارگردددرسرم
عشق بالالایی آرام خوابش میکند

روزهاگرمند،اماتشنگی رنج کمیست
آنکه راهجران توهرشب عذابش میکند

آتشی درزیرخاکستر،تورادرچشمهاست
این دل کم تاب راکم کم کبابش میکند

یک نظردرآنکتاب بازابروهای تو
اهل دل رامنصرف ازهرکتابش میکند

بردلم نقاشی چشم سیاهت شب شب
نقشه ی هرتوبه رانقش برآب ش میکند.

 

[Tara Motlagh]

روزی گفتی شبی کنم دلشادت
وز بند غمان خود کنم آزادت

دیدی که از آن روز چه شب‌‌ها بگذشت
وز گفتهٔ خود هیچ نیامد یادت

 

[ill_mah]

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌روحم شده درگیر و روانم به تو مشغول
جسمم شده فارغ، دل و جانم به تو مشغول

می ترسم از این دوری و اندوه صبوری
وقتی شده اینگونه جهانم به تو مشغول

یک بار سفر رفته ام از سمت خیالت
حالا شده ذهن چمدانم به تو مشغول

یک بار فقط نام تو را بردم و دیگر
مانده ست از آن روز زبانم به تو مشغول

تا راه بیابم به دل سنگ تو شاید
عمری است که چون قطره چکانم به تو مشغول

تا مرگ فقط چند قدم مانده کمک کن!
نگذار بمیرم که بمانم به تو مشغول

 

[پایان]

رویت دریای حسن و لعلت مرجان
زلفت عنبر، صدف دهن، در دندان

ابرو کشتی و چین پیشانی موج
گرداب بلا غبغب و چشمت توفان

 

[amir mohamad]

رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد
دلشوره ی ما بود دل آرام جهان شد

در اول آسایش مان سقف فرو ریخت
هنگام ثمر دادن مان بود خزان شد

 

[Tara Motlagh]

رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن
ترکِ منِ خرابِ شب‌گردِ مبتلا کن

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن

 

[پایان]

رندي و چو من فاشي ، بر ملت قلاشي
در پرده چرا باشي ؟ آهسته که سرمستم

 

[پایان]

رزق مرا حواله به نامحرم مکن

از دست خویش باده گلفام ده مرا​

 

[Tara Motlagh]

روزگارست که گه عزت دهد گه خاردارد
چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد

راه پنهانی میخانه نداند همه ک.س
جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگر

 

[نیما نصر]

رونـقـی بـی گـل خـنـدان بـه چـمـن بـازنماند
یـارب آن نـوگـل خـنـدان به چمن بازرسان