مشاعره مشاعره با حرف " ر "

[amir mohamad]

رازی است که آن نگار می داند چیست
رنجی است که روزگار می داند چیست

آنی که چو غنچه در گلو خونم از اوست
من دانم و شهریار می داند چیست

 

[پایان]

رفیق راهی و از نیمه راه می گویی

وداع با من بی تکیه گاه می گویی

 

[ill_mah]

رک بگویم از همه رنجیده‌ام،
از غریب و آشنا ترسیده‌ام،
بی خیالِ سردی آغوش‌ها
من به آغوش خودم چسبیده ام.

 

[پایان]

رخت را با رخ یوسف مقابل می‌توان کردن
دمت را با دم عیسی برابر می‌توان گفتن

مکرر گرچه نتوان گفت با آن نوش لب حرفی
لبش را گفته‌ام قند و مکرر می‌توان گفتن

 

[Tara Motlagh]

ره ندارد جلوه آزادگی در کوی عشق
سرو اگر کارند اینجا، بیدمجنون می‌دمد

 

[پایان]

ریشه ی فقر و فلاکت خشک می شد در جهان
آه اگر در این جهان تبعیض و استثنا نبود

 

[Tara Motlagh]

رسوا منم وگر نه تو صد بار در دلم
رفتی و آمدی وکسی را خبر نشد

 

[پایان]

رفتی و با تو رفت مرا شادی و امید
دیگر چگونه عشق تو را آرزو کنم

 

[amir mohamad]

روزگاری است که با ریگ روان همسفرم
می روم راه و ز منزل خبری نیست مرا


می زنم بال به هم تا فتد آتش در من
از دل سنگ امید شرری نیست مرا

 

[پایان]

رودی که می خشکد در او سودای طغیان نیست
دور از تو حتی گریه کردن کاری آسان نیست

خوارزم بعد از حمله چنگیز خان حتّی
اندازه من بعدِ دیدار تو ویران نیست