مشاعره مشاعره با حرف " ر "

[پایان]

ره حریف گرفتم که شیشه یار منست

خرد پیاده شد از من که می سوار منست

 

[Tara Motlagh]

رنجِ پروانہ و بلبل همگے بیهودہ ست
شهدِ گُل، بر لبِ زنبورِ عسل مے افتد

بہ لبِ سرخ خودت، هاے ننازے «چل گیس»
سیب، دستِ حسنے هاے ڪچل مے افتد!

 

[amir mohamad]

رمزی است ز پاس ادب عشق که مرغان
شب نوبت پرواز به پروانه گذارند

چون پرتو خورشید برآیندتهیدست
آنها که قدم بر در هر خانه گذارند

 

[پایان]

روز شکار، پیرزنی با قباد گفت

کاز آتش فساد تو، جز دود و آه نیست

روزی بیا به کلبهٔ ما از ره شکار

تحقیق حال گوشه‌نشینان گناه نیست

 

[amir mohamad]

راه خلوتگه خاصم بنما تا پس از این
می خورم با تو و دیگر غم دنیا نخورم

خرم آن روز کزین مرحله بر بندم بار
وز سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم

 

[پایان]

رو بحق آوری ای جان چه شود
نروی همره شیطان چه شود

راه بیراه هوا چند روی
روی اندر ره ایمان چه شود

 

[Tara Motlagh]

رقیبت گر هنر هم دزدد از من، من نخواهد شد
به گلخن گر چه گل هم بشکفد گلشن نخواهد شد

 

[پایان]

رخش شمعی است دود آن کمند عنبر آلودش

عجب شمعی که از بالا به پایان می‌رود دودش

 

[leylii]

ره بیدادگران بخت من آموخت تورا
ورنه دانم تو کجا و ره بیدادگران

 

[پایان]

راه امشب می برد سویت مرا
می کشد در بند گیسویت مرا