مشاعره مشاعره با حرف "ز"

[ill_mah]

زِ خونِ گَرم، جاری کرده‌اند از هرطرف، جوها
خدایا! طالبانِ حضرتت، این سوی و آن‌ سوها
‌
تو با این مهربانی، گِردِ نامت چیستند اینان ؟!
مُنزّه‌باد دامانِ تو از غوغای بدخوها
‌
تو را با عطرِ مریم می‌شناسم تا مپنداری
که روی از درگهت برتابم از گَندایِ راسوها
‌
خدایا! از فرازِ عرش، لَختی حالِ ما بنگر
که اوضاعِ رعایا چیست دور از برج‌ و باروها
‌
به عدلت شک‌ندارم یارب! اما حالِ ما این است:
به‌خواری رخشِ رُستم خفته در اسطبلِ یابوها!
‌
زِ اشکِ مادران یخ‌بسته در زیر و بمِ هستی
نهنگان باله می‌کوبند بر دریاچه‌ی قوها
‌
دوای دردِ ما مستی‌ست یارب! روزنی وا کُن
در این بلوای اندوهان، زِ میناها به مینو‌ها...
‌

 

[پایان]

ز نام تو آن نامه نامدار

سر بندگی برنپیچیده ام

 

[ill_mah]

"زمان، به عصمت اين گل،‌ چگونه شك نكند؟
که خارهای فرومايه، هم نشینندش

چه سوگوار بهاری، كه كاكتوس و گوَن
نديم محرم بانوی فرودينندش

به باغبان زمان،‌ ديگر اعتمادی نيست
هزار پيچك سمی، در آستينندش

نفيرِ نفرت و نفرين، به طوطيانى باد
كه نایِ كوكیِ احسنت و آفرينندش

سزاست مرگ بهاری كه بوته بوتۀ خار
نماد سوسن و نسرين و یاسمینندش

 

[Tara Motlagh]

زبان حال دلم را کسی نمی‌فهمد
کتیبه‌های ترک‌خورده خواندنش سخت است

 

[پایان]

زندگی، چشمه جــوشان صفا و پاکـــی است
زندگی، مـــوهبت عرضه شده بر من انسان خاکـــی است

 

[amir mohamad]

ز غم تو همچو شمعم که چو شمع در غم تو
چو نفس زنم بسوزم چو بخندم اشکبارم

چو زکار شد زبانم بروم به پیش خلقی
غم تو به خون دیده همه بر رخم نگارم

 

[Tara Motlagh]

زِ مهجوران نمی‌جویی نشانی
کجا رفت آن وفا و مهربانی

 

[amir mohamad]

زار و نزار و خسته ام و بی قرار دوست
از من ای صبا ببر خبری تا دیار دوست

گو یاد کن زحال جگر خستگان هجر
آنشب که هست روز و شب اندر کنار دوست

 

[پایان]

زنده بادا بولیعهد تو نام تو مدام

ای شه نی کدل نیک خوی نیکوکار

 

[Tara Motlagh]

زخمی که زند دستت بر عاشق سرمستت
نتواند غیر تو تدبیر دوا کردن