مشاعره مشاعره با حرف "ز"

[بانوی شـــب]

ز گریه مَردُمِ چشمم نشسته در خون است

ببین که در طلبت حالِ مَردُمان چون است

ز حافظ پرس رمز عشق و شرح مستی از من خواه

که با جام و قدح هر شب حریف ماه و پروینم

 

[نیما نصر]

زلف او دام است و خالش دانه ي آن دام و من
بر اميد دانه اي افتاده ام در دام دوست

 

[بانوی شـــب]

زلف او دام است و خالش دانه ي آن دام و من بر اميد دانه اي افتاده ام در دام دوست

زندگي کردن من مردن تدريجي بود آنچه جان کند تنم، عمر حسابش کردم
فرخي يزدي

 

[پایان]

ز دستم بر نمی‌خیزد که یک دم بی تو بنشینم

به جز رویت نمی‌خواهم که روی هیچ ک.س بینم

 

[بانوی شـــب]

ز دستم بر نمی‌خیزد که یک دم بی تو بنشینم

به جز رویت نمی‌خواهم که روی هیچ ک.س بینم

ز آدمي به جهان نام نيک ماند و بس به مهر کوش که گيتي به ک.س وفا نکند
اديب نيشابوري

 

[پایان]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هر چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز پولاد زنم بر دیده تا دل گردد ازاد

 

[ill_mah]

زیرِ باران بوسه بازی هایمان یادش بخیر
قصه یِ مهمان نوازی هایمان یادش بخیر

عاشقـانه می دویدیم از پیِ هم بیخیــال
کوچه کوچه یکه تازی هایمان یادش بخیر

شاخسارانِ پُر از گیلاسِ همسایه چه شد؟
دزدکی پنجـه درازی هایمان یادش بخیر

سایه یِ انجیــر و بی تابیِ تابســتان و ما
شور و شوقِ تاب بازی هایمان یادش بخیر

شاد بودیم از صدایِ ده ریــالی هایِ عید
قلـکی از بی نیــازی هایمان یادش بخیر

شُـرشُـرِ فــواره و حــوض و حیـاطِ اطلسی
خانه یِ پیچـک حفاظی هایمان یادش بخیر

بی هوا با بادبــادک ها هوایی می‌شدیـم
پشت بــام و سرفرازی هایمان یادش بخیر

هیچ نقشی یک پلان هم باخبــر از غم نبود
خنده بر لب، صحنه سازی هایمان یادش بخیر

شاد بودم، شاد بودی، شاد بود آن روزهـــــا
آه... صرفِ فعلِ ماضی هایمان یادش بخیــر

 

[پایان]

زچشم مسـ*ـت ساقی من ‌‌‌‌‌خرابم نه آخر بیخود از جام شرابم
از آن ساعت که دیدم جام رویش چو مویش روز و شب در پیچ و تابم

 

[Tara Motlagh]

ز بس شکست قد سرو قامتمان در باغ
به هر شکوفه گل اشک جای ژاله نشست

 

[پایان]

ز تمام بودنی ها، تو همین از آن من باش
که به غیر با تو بودن، دلم آرزو ندارد.