مشاعره مشاعره با حرف "س "

[بانوی شـــب]

سرِ ارادتِ ما و آستانِ حضرت دوست
که هر چه بر سرِ ما می‌رود ارادتِ اوست

 

[amir mohamad]

سیل دریا دیده هرگز برنمی گردد به جوی
نیست ممکن هر که مجنون شد دگر عاقل شود

خوش عنانی لازم دیوانگی افتاده است
بید مجنون از نسیمی هر طرف مایل شود

 

[بانوی شـــب]

سنگ اندر بر بسی دویدیم چو آب
بار همه خار و خس کشیدیم چو آب

خاقانی

 

[بانوی شـــب]

سخنی که با تو دارم
به نسیم صبح گفتم

دگری نمیشناسم
تو ببر که آشنایی
سعدی

 

[ill_mah]

سالـها فکر و خیالِ تو مرا مجنون کرد
چشمِ لیلاییِ تو معجـزه را افســون کرد

آمــدم باز کنـم پنچـره ایی رو به دلت
بسته شد،پنجـره هایکه مرا مدیـون کرد

باز دل وسوسه شد راه بیابد در عشق
بازهم سادگی ام، ساده،دلم را خون کرد

بارها نقـش زدم،نقشه کشیدم، هر بار
چشمِ شهلایِ شما،نقشِ مرا محزون کرد

دل ربایی تـــو بسیار ، ولی سنگ دلی
اینهمه ضد و نقیضِ تو مرا، مجنون کرد

 

[پایان]

سجاده گشودم که بخوانم غزلم را
سمتی که تویی عقربه قبله نما رفت

 

[پایان]

سوختم باران بزن شاید تو خاموشم کنی
شاید امشب سوزش این زخم ها را کم کنی

 

[amir mohamad]

سلسلهٔ موی دوست حلقه دام بلاست
هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

گر بزنندم به تیغ در نظرش بی‌دریغ
دیدن او یک نظر صد چو منش خون بهاست

 

[پایان]

ساقی من مسـ*ـت و خرابم تو بیا دستم بگیر
روز و شب اندر عذابم تو بیا دستم بگیر

 

[amir mohamad]

سایه بر هر ک.س که آن سرو خرامان افکند
رعشه چون آب روانش بر رگ جان افکند

عشق بالا دست هر ک.س را که برگیرد زخاک
آسمان را بر زمین چون سایه آسان افکند