مشاعره مشاعره با حرف "س "

[بانوی شـــب]

سال ها گذشت ..
عمر ها گذشت ..
حرف هایت گذشت ..

خاطره هایت همچو دم و بازمم
به رخ کشیده میشود
اشگ در حلقه چشمانم جمع میشود
کی میخواهی پایان دهی ؟
خسته شده ام

 

[بانوی شـــب]

سوگل گل در جنگلی رهگذر تر از حرف ها نابود شد

 

[Tara Motlagh]

سخن عشق تو بی‌آن‌که برآید به زبانم
رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم

گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم
باز گویم که عیان است چه حاجت به بیانم

 

[ill_mah]

سفر به خیر گلِ‌من؛ که می‌روی با باد
زِ دیده می‌روی اما نمی‌روی از یاد...

 

[Tara Motlagh]

سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی‌ها را، تو هم هرگز نپرسیدی

 

[pen lady]

سی*ن*ه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیز

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

 

[ill_mah]

ساده گفتی باورم کن ! با تو می مانم ولی
رفتی و در شعر تو خط خورده ای دیگر شدم

باز هم در وحشت بی انتهای فاصله
با هجوم تلخ شب تا صبح همبستر شدم

در میان شعله ناباوری ها سوختم
سوختم در لحظه های بی تو، خاکستر شدم

گفته بودی اولین بیت غزل های منی
حیف رفتی و دوباره مصرع آخر شدم

 

[ill_mah]

سر باز کرد این بار هم یک‌ زخم تازه
خودکار، دفترچه، قلم، یک زخم تازه

در راه مکتب فرش کردم بستر خون
هر روز دارم دست کم، یک زخم تازه

فوج پرستو کوچ کرده دسته دسته
ما مانده‌ایم وهر قدم، یک زخم تازه

وا می‌کنم تا بقچه‌‌اش را می‌شود کشف
در بین کیف دخترم، یک زخم تازه

خورشید، خون آلود در چنگ شب‌تار
بر شانه‌هایم بار غم، یک زخم تازه

نامم هزاره می‌زند تاریخ هر روز
بر فرق من سنگ ستم، یک زخم تازه

 

[ام کا اچ p.r]

ساغر چشمی که ساقی باشد آنرا غمزهٔ
چون بگرداند خرد بر دور او گردان کنیم

 

[ill_mah]

سایه ام را بتکانید تکانم ندهید
لا اقل کوچه ی بن بست نشانم ندهید

مدتی هست به هر بیت خودم می لرزم
از گسل های تنم هی هیجانم ندهید

خنده ام گریه ی شوق است به هرجا نکشید
هی مرا ربط به اخبار جهانم ندهید

بگذارید دلم یک شبه فرسوده شود
مژده ی تلخترین فصل خزانم ندهید

به خودم زل زده ام مثل کبوتر انگار
زاده ی استرسم هی فورانم ندهید

بال در من نزند عشق چه کاری بکند ؟
بهتر آنست که هی نیش به جانم نزنید