مشاعره مشاعره با حرف " ص "

[amir mohamad]

صدف ز دوری گوهر، چمن ز رفتن گل
چنان به خاک برابر نشد که من بی‌تو

صد جلوه کنی هر دم و دیدن نگذارند
گل گل شکفد زان رخ و چیدن نگذارند

در باغ جمالت گل و ریحان فراوان
یک مردم چشمی به چریدن نگذارند

 

[ستایش شهریوری]

صمنا با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شب گیر کنم

 

[Tara Motlagh]

صبح یعنی که پس از این همه شب‌های مدام
برسی، شانه زنی بغض پریشان مرا...

 

[ستایش شهریوری]

صمنا با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شب گیر کنم

 

[amir mohamad]

صمنا با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شب گیر کنم

صنما چگونه گویم که تو نور جان مایی
که چه طاقت است جان را چو تو نور خود نمایی

تو چنان همایی ای جان که به زیر سایه تو
به کف آورند زاغان همه خلعت همایی

 

[ستایش شهریوری]

صنما چگونه گویم که تو نور جان مایی
که چه طاقت است جان را چو تو نور خود نمایی

تو چنان همایی ای جان که به زیر سایه تو
به کف آورند زاغان همه خلعت همایی

صنما تا بزیم بندهٔ دیدار توام
بتن و جان و دل دیده خریدار توام
تو مه و سال کمر بسته به آزار منی
من شب و روز جگر خسته ز آزار توام

 

[Sahar_23]

صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

 

[amir mohamad]

صد جلوه کنی هر دم و دیدن نگذارند
گل گل شکفد زان رخ و چیدن نگذارند

در باغ جمالت گل و ریحان فراوان
یک مردم چشمی به چریدن نگذارند

 

[Tara Motlagh]

صیاد ز پیش آید و گرگ اجل از پی
آن صید ضعیفم که رهی پیش و پسم نیست

 

[amir mohamad]

صیاد ز پیش آید و گرگ اجل از پی
آن صید ضعیفم که رهی پیش و پسم نیست

صبح روشن شد، بده ساقی می چون آفتاب
تا به روی دولت بیدار برخیزم ز خواب

هر که در میخانه بردارد ز روی صدق دست
از بیاض گردن مینا شود مالک رقاب