مشاعره مشاعره با حرف " ص "

[پایان]

صبا از حال زارم بی خبر بی

عزیز نازنینم در سفر بی

چه آمد ای خدا بر روزگارم

هزاران نیش و دشنه بر جگر بی

 

[amir mohamad]

صبح امید و پرتو دیدار و بزم مهر
ای دل بیا که این همه اجر وفای توست

این باد خوش نفس به مراد تو می وزد
رقص درخت و عشو ی گل در هوای توست

 

[پایان]

صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد

دریاب که از کوی فلان می‌گذرد

برخیز چه خسبی که جهان می‌گذرد

بوئی بستان که کاروان می‌گذرد

 

[Tara Motlagh]

صد جهان ناز از سر مویی که دید
من که دیدم بیقراری مانده‌ام

زلف چون دربند روم روی اوست
من چرا در زنگباری مانده‌ام

 

[پایان]

صبح شد، آی نمی‌باید خفت

چشم بگشای که خورشید شکفت

باز کن پنجره را با دم صبح

باید از خانه دل، گَرد پریشانی رُفت

 

[Tara Motlagh]

صبح بی تو ندارد رنگ و بویی
خورشید به تماشای تو آید سر صبح

 

[پایان]

صلاح کار کجا و من خراب کجا

ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا

 

[نیما نصر]

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید

 

[Tara Motlagh]

صبح است
و حیاتی که مرا با تو طلوع است

 

[پایان]

صید توام، ترک من مگیر، که دیگر

صید چنین ک.س به روزگار نگیرد

روز نباشد که در فراق رخ تو

روی من از خون دل نگار نگیرد