مشاعره مشاعره با حرف " غ "

[amir mohamad]

غم عشقت به حلاوت خورم و دلشادم
این عبادت به ارادت کنم و آزادم

دم به دم صورت خوبت به نظر می‌آرم
تا خیال خودی و خود برود از یادم

 

[پایان]

غرق نگاه تو ،منم
محو جمال تو، منم
هرکه دیده روی تو
گشته به آن ! مرید تو
نور وجود چون ،تویی
گربرسد، به هرکسی
جمله زتن، رها شود
فارغ از این ، جهان شود

 

[amir mohamad]

غم دنیا نخواهد یافت پایان
خوشا در بر رخ شادی‌گشایان

خوشا دل‌های خوش، جان‌های خرسند
خوشا نیروی هستی ‌زای لبخند

 

[پایان]

غریبی میکنم با قابِ عکست نا اُمیدانه

خودم هم کرده ام انگار باور برنمیگردی

 

[amir mohamad]

غلط است هر که گوید دل به دل راه دارد
دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد

می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی
می رسد روزی که تنها مرگ را باور کنی

 

[پایان]

غمش زد آتشی بر قلب خسته

که تا روز ابد دل را شکسته

 

[amir mohamad]

غزلم نام تو را برده و دل میبازد
تو عشق منو عشق به خود می نازد

 

[پایان]

غم آنقدر دارم که می خواهم تمام فصل ها را
بر سفره ی رنگین خود بنشانمت بنشین غمی نیست

حوای من بر من مگیر این خودستایی را که بی شک
تنهاتر از من در زمین و آسمانت آدمی نیست

 

[amir mohamad]

غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید
کز کجا سِرّ غمش در دهن عام افتاد

من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد

 

[پایان]

غم مستقبل و ماضی‌ست‌ کان را حال می‌نامی
نقابی در میان است از غبار پیش و پس اینجا