مشاعره مشاعره با حرف "ل"

[amir mohamad]

لاله ام لاله بیابانم
عاشق دشت و دامانم
هرجا رسم غزل خوانم
بین این دل زار به کجا رسیده
فریاد و ناله این دل را کی شنیده
لیلا یاری ما سخت است
گیج و مستانه جدایی سخت

لایق صحبت بزم تو شدن آسان نیست
تب و تاب غم عشقت دل دریا طلبد

هر تنک حوصله را طاقت این توفان نیست
سایه صد عمر در این قصه به سر رفت و هنوز

 

[پایان]

لبخـــــند زدی و آسمــــان آبی شد
یلـــــدای دلــم چقــدر مهــتابی شد
لبخند زدی و خون به جریان افتاد
لبهـای غـزل دوباره سرخــابی شد

 

[amir mohamad]

لبخـــــند زدی و آسمــــان آبی شد
یلـــــدای دلــم چقــدر مهــتابی شد
لبخند زدی و خون به جریان افتاد
لبهـای غـزل دوباره سرخــابی شد

لبخند تو خلاصه ی خوبی هاست
لختی بخند، خنده ی گل زیباست

پیشانی ات تنفس یک صبح است
صبحی که انتهای شب یلداست

 

[پایان]

لب بر لبم بنه که نواهاست در دلم
دستی به سی*ن*ه من شوریده حال گذار

 

[amir mohamad]

لب بر لبم بنه که نواهاست در دلم
دستی به سی*ن*ه من شوریده حال گذار

لعل و یاقوت به میزان جنون سنگ کم است
سنگ اطفال بود گوهر سنجیده ما

خرمن سوخته از برق چه پروا دارد
غم عالم چه کند با دل غم دیده ما

 

[پایان]

لب ز حرف شکوه بستن تلخ دارد کام من

وقت زخمی خوش که بیرون می دهد خوناب را

 

[amir mohamad]

لب ز حرف شکوه بستن تلخ دارد کام من

وقت زخمی خوش که بیرون می دهد خوناب را

لایق صحبت بزم تو شدن آسان نیست
تب و تاب غم عشقت دل دریا طلبد

هر تنک حوصله را طاقت این توفان نیست
سایه صد عمر در این قصه به سر رفت و هنوز

 

[.F.atima]

لعلِ سیرابِ به خون تشنه، لب یار من است

وز پی دیدنِ او دادنِ جان، کار من است

 

[.F.atima]

لعلِ سیرابِ به خون تشنه، لب یار من است

وز پی دیدنِ او دادنِ جان، کار من است

 

[.F.atima]

لب دریا، نسیم و آب و آهنگ،

شکسته ناله های موج بر سنگ.

مگر دریا دلی داند که ما را،

چه توفان ها ست در این سی*ن*ه تنگ