مشاعره مشاعره با حرف " م "

[کیـانـا.T]

مرا دلخسته کردی، جرمم این بود
که از مژگان خیالت را بجستم!

 

[فرهاد آزادی]

مرا تو غایت مقصودی از جهان ای دوست

هزار جان عزیزت فدای جان ای دوست

 

[کیـانـا.T]

من از خون سخن، رود غزل را کرده‌ام رنگین‌
که با هر جوششی سرچشمه‌ای روشن گشود اینجا

 

[فرهاد آزادی]

مرا رضای تو باید نه زندگانی خویش

اگر مراد تو قتل ست وا رهان ای دوست

که گفت سعدی از آسیب عشق بگریزد

به دوستی که غلط می‌برد گمان ای دوست

 

[کیـانـا.T]

من با تو چنین سوخته خرمن تا کی
وز ما تو چنین کشیده دامن تا کی

این کار به کام دشمنانم تا چند
من در غم تو، تو فارغ از من تا کی

 

[فرهاد آزادی]

من از کجا پند از کجا، باده بگردان ساقیا

آن جام جان افزای را، برریز بر جان ساقیا

 

[آراد]

مرا در بر بگیر ای مهربان هر چند می‌دانم
ندارم طاقت آغوش یک دریا زلالی را

ز مستی فاش می‌گویم تو را بوسیده‌ام اما
کسی باور ندارد حرف مسـ*ـت لااُبالی را

من آن خاکم که روزی بستر رودی خروشان بود
کنار چشمه بشکن‌بغض* این ظرف سفالی را

 

[فرهاد آزادی]

ماه درست را ببین کاو بشکست خواب ما

تافت ز چرخ هفتمین در وطن خراب ما

خواب ببر ز چشم ما چون ز تو روز گشت شب

آب مده به تشنگان عشق بس است آب ما

 

[آراد]

.
مرا جانم صدا کردی
ولی تو برتر از جانی
مگر جان بی تو میماند
در این دنیای نادانی....

 

[فرهاد آزادی]

.
مرا جانم صدا کردی
ولی تو برتر از جانی
مگر جان بی تو میماند
در این دنیای نادانی....

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا

کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا