مشاعره مشاعره با حرف " ن"

[amir mohamad]

نشو محبوب آن یاری که خود یار کسی باشد
نرو بالای دیواری که دیوار کسی باشد

نکن کاری که با خواری بیفتی در گرفتاری
گرفتاری اگر او هم گرفتار کسی باشد

بسوز ای دل بساز ای دل مریض آن کسی بودی
که فکرش را نمی کردی پرستار کسی باشد

اگر این عشق آزار است عاشق نیستم دیگر
که بیزارم از آن کاری که آزار کسی باشد...

نه کار دل به کام و نه دلدار سازگار
خونین دلم ز طالع ناسازگار خویش

یکدم قرار نیست دلم را ز تاب عشق
در آتشم ز دست دل بی‌قرار خویش

 

[آراد]

نمی دانم دلم دیوانه کیست
کجا آواره و در خانه کیست
نمیدونم دل سر گشته من
اسیر نرگس مستانه کیست

 

[amir mohamad]

نمی دانم دلم دیوانه کیست
کجا آواره و در خانه کیست
نمیدونم دل سر گشته من
اسیر نرگس مستانه کیست

نور جان در ظلمت‌آباد بدن گم کرده‌ام
آه ازین یوسف‌ که من در پیرهن ‌گم کرده‌ام
وحدت از یاد دویی اندوه‌ کثرت می‌کند
در وطن ز اندیشهٔ غربت وطن گم کرده‌ام

 

[کیـانـا.T]

نیاز است ما را به دیدار تو.

- فردوسی‌

 

[آراد]

نترسم که با دیگری خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی؟

 

[آراد]

نترسم که با دیگری خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی؟

 

[amir mohamad]

نترسم که با دیگری خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی؟

نیستم غمگین گر از من دل بریدن این و آن
عشق ورزیدن بجز تمرین تنهایی نبود

فاضل

 

[آراد]

نزدیکی ام آموخت که از دیده معشوق

هر قدر شوی دور، همان‌قدر عزیزی...!!!

 

[amir mohamad]

نزدیکی ام آموخت که از دیده معشوق

هر قدر شوی دور، همان‌قدر عزیزی...!!!

نه مستحق عشقم و نه در خور هوس
بیگانه بهشتم و مردود آتشم

خاکسترست حاصل نشو و نمای من
بی عاقبت چو خرمن نابود آتشم

صائب

 

[آراد]

‌



نیست بی دیدار تو در دل شکیبایی مرا ؛
نیست بی‌گفتار تو در دل توانایی مرا ؛

در وصالت بودم از صفرا و از سودا تهی . .
کرد هجران تو صفرایی و سودایی مرا

عشق تو هر شب برانگیزد ز جانم رستخیز ؛
چون تو بگریزی و بگذاری به تنهایی مرا !

چشمه‌ی خورشید را از ذره نشناسم همی
نیست گویی ذره‌ای دردیده بینایی مرا . .

از تو هر جایی ننالم تو هر جایی شدی ؛
نیست جای ناله از معشوق هر جایی مرا .

گاه پیری آمد از عشق تو بر رویم پدید
آنچه پنهان بود در دل گاه برنایی مرا . .

کرد معزولم زمانه گاه دانایی و عقل ؛
با بلای تو چه سود از عقل و دانایی مرا . .