مشاعره مشاعره با حرف " و"

[amir mohamad]

ویران کن و بگذار که ویرانه بماند
از قصه تو غصه جانانه بماند

از روی سرم رد شو و نگذار پس از تو
جز خاطره موی تو بر شانه بماند

 

[پایان]

ولی تو تا لب معشوق و جام می خواهی

طمع مدار که کار دگر توانی کرد

 

[amir mohamad]

وقت ما از ساغر و مینا خوش است
وقت ساقی خوش که وقت ما خوش است

عشق می باید به هر صورت که هست
عاشقی با صورت دیبا خوش است

ناخوشیها از دل بی ذوق ماست
ذوق اگر باشد همه دنیا خوش است

 

[پایان]

وان ساعتت رسد که بر ابنای روزگار
فرمان دهی که بنده ی فرمان من شوی

 

[Tara Motlagh]

وقتی ڪه تو،
لبخند نڪَاهت را می تابانی
بال مژگان بلندت را می خوابانی
آه، وقتی ڪه تو چشمانت،
آن جام لبالب از جان دارو را
سوے این تشنهء جان سوخته، می ڪَردانی
موج موسیقیِ عشـ.ـق
از دلـ.ـم می ڪَذرد

 

[پایان]

وقتی تو آمدی دل ما پیش چاه بود
از فاطمه بزادی و زهرا گواه بود

وقتی تو آمدی همه نخل ‎های تو
از پیش آمدند به بزمی که آه بود

وقتی تو آمدی همه آسمان شنید
فریاد دیو را که سرا پا سیاه بود

 

[Tara Motlagh]

وحشت رفتن تـو حسّ بدے بود ولی
ترس از نو به تو دل باختن از آن بدتر

 

[پایان]

وقتی که اشهدش بشود مرز شیعگی
باور کنید کُلِ اذان می شود علی

 

[Tara Motlagh]

واژه ها از هم پیشی می‌گرفت
روی کاغذ بی تلکم بعد تو جان می‌گرفت

 

[نیما نصر]

«و کودکان غزه
شاعران فردایند
تمام‌شان از معراج آمده بودند
و صداشان در زیر خاک
تا هنوز
سمفونی بلند بیداری ست
آنها نمرده‌اند
تنها خودشان را به خواب زده‌اند ...»