مشاعره مشاعره با حرف "پ"

[پایان]

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

 

[Tara Motlagh]

پس از ملازمت عیش و عشق مه‌رویان
ز کارها که کنی ، شعر حافظ از بَر کن

 

[amir mohamad]

پیش یاران امشبی ناخوانده مهمان آمدم
عاشقان تشنه لب را آب حیوان آمدم

مجلس این قوم را از رنگ و بویی چاره نیست
با رخ گلگون و زلف عنبرافشان آمدم

 

[پایان]

پر شد دوباره گوش به گوشِ زمین، سکوت

خون شد دوید در رگ هر ذره این سکوت

سگ‌ها به زخم‌های زمین حمله‌ور شدند

سگ‌های حمله‌ور شده، هِی بیشتر شدند

در پایکوب فاجعه گُل‌ها لگد شدند

گلدسته‌های مسجدالاقصی لگد شدند

 

[Tara Motlagh]

پروانه را در آتش سوزان چه زندگی‌ست؟
وصل تو چون مصیبت هجران به ما نساخت

 

[پایان]

پروانه وار سوزم و سازم بدین امید
کاید شبی که شمع شبستان من شوی

دور از تو گر چه ز آتش دل در جهنمم
دارم طمع که روضه رضوان من شوی

 

[Tara Motlagh]

پيش از آنکه آخرين نفس را برآرم
پيش از آنکه پرده فرو افتد
پيش از پژمردن آخرين گل
برآنم که زندگی کنم
بر آنم که عشق بورزم

 

[پایان]

پری‌ پیکران جمله جمع آمدند

چو پروانه بر گرد شمع آمدند

 

[Tara Motlagh]

پنج شنبه هاے بی تو
انگار تمام پنجره ها
قاب هاے دروغینی هستند
ڪه به دیوار خانه ها آویخته شده اند
ڪه هیچ آمدنی را
از ڪوچه ها نشان نمیدهند

 

[amir mohamad]

پشت هر شور غزل از شرر آکنده تویی
پیش هر آینه ای نقش برازنده تویی

تیر مژگان تو با تیغ دو ابروی کجت
در بر جبهه من قاتل و رزمنده تویی

تو خجالت نکش از من که دلم را ببری
گر دلم را نبری دلبر شرمنده تویی

رو به هرجا بکنم روی تو آید به نظر
مردم چشم منی حلقه ی پاینده تویی