مشاعره مشاعره با حرف "پ"

[پایان]

پیام من که رساند به یار مهرگسل
که برشکستی و ما را هنوز پیوند است

 

[پایان]

پیام دادم و گفتم بیا خوشم می‌دار
جواب دادی و گفتی که من خوشم بی تو

 

[amir mohamad]

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی
بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا

گوش تویی دیده تویی وز همه بگزیده تویی
یوسف دزدیده تویی بر سر بازار بیا

 

[ill_mah]

پری رویِ گل اندامم نگیر از من خـیالت را
کـه دارم بـینِ رویاها تبِ شوقِ وصـالت را

به بوی ناب میخکها شدیداً کرده ام عادت
درون کـوچه می ریزی مگر زلف شلالت را

میان کوچه می مردم اگر روزی نمی دیدم
لب سرخ و رخ ماه وسیاهی های خالت را

از آن روزی که‌ با نازِ نگاهت شاعـرم کردی
به جای باده می نوشم غـزل های زلالت را

دلیل ِ شکوه هایم را ولی دیگــر نپرسیدی
مگر پاسخ نمی دادم جوابِ هـر سؤالت را

هنوز ای شاخه ی پُرگل خدا داند پشیمانم
که مثلِ ساقه ی پیچک نپیچـیدم نهالت را

بدونِ روی مهتابت حریم خانه تاریک است
نگیر از مـن عسل بانو شبی برقِ جمالت را

 

[Tara Motlagh]

پنداشتی که کوره سوزان عشق من
دور از نگاه گرم تو خاموش می شود؟

پنداشتی که یاد تو ، این یاد دلنواز
در تنگنای سی*ن*ه فراموش می شود؟

 

[ill_mah]

‌
‌پیدا بکن یک آدم آدم‌تری را
و شانه‌های محکم و محکم‌تری را

آقای خوبی که دلش سنگی نباشد
معشوق‌های دوستت دارم‌تری را

من را رها کن، هرچه ‌می‌خواهی تو داری
از دست خواهی داد چیز کمتری را

با گیسوانت باد بازی کرد و رقصید
و زد رقـم آینده‌ی درهم‌تری را

تو آخر این داستان باید بخندی
پس امتحان کن عاشق بی‌غم‌تری را

من می‌روم آرام آرام از همه‌ چیز
هر روز می‌بینی من مبهم‌تری را

من را ببخش، از این خداحافظ، خداحا ...
پیدا نکردم واژه‌ی مرهم‌تری را

 

[پایان]

پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکی است
حرم و دیر یکی سبحه و پیمانه یکی است

 

[پایان]

پاییز شد و عشق تو پاییزترش کرد

این لشکر اندوه غم انگیزترش کرد

 

[Tara Motlagh]

پیش تو هرقدر از دلتنگی‌ام گفتم نشد
درد دل کردم ولی از دردهایم کم نشد

هیچ‌ک.س جای تو را در خاطراتم پر نکرد
بردی از یادم ولی یادت فراموشم نشد

 

[ill_mah]

پیش از این
عاشقان از عشقشان که می‌گفتند
می‌خندیدم!
اما به مهمانخانه که بازگشتم
قهوه‌ام را در تنهایی که نوشیدم
دانستم که چگونه
خنجری از تبار عشق پهلو می‌شکافد
و بیرون نمی‌رود...