مشاعره مشاعره با "ک"

[پایان]

کنون که بر کفِ گل جامِ بادهٔ صاف است

به صدهزار زبان بلبلش در اوصاف است

 

[amir mohamad]

کرم تو عذرخواه همه مجرمان عالم
تو امان هر بلایی تو گشاد بندهایی

تویی گوهری که محو است دو هزار بحر در تو
تویی بحر بی‌کرانه ز صفات کبریایی

 

[پایان]

کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

من و شراب فرح بخش و یار حورسرشت

 

[amir mohamad]

که بود آن آهوی وحشی چه بود آن سایه مژگان
که تاب از من ستاند امروز و خواب از من ربود امشب

به یاد غنچه خاموش او سر در گریبانم
ندارم با نسیم گل سر گفت و شنود امشب

 

[پایان]

کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت

تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

 

[amir mohamad]

کردیم به امید وفا صبر ولیکن
هرچند که کردیم جفای تو فزون شد

هر قصر امیدی که بر افراخته بودیم
از سیل فراق تو به یک بار نگون شد

 

[پایان]

کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم

که دل چه می‌کشد از روزگار هجرانش

 

[Tara Motlagh]

کوه کندن در خور سرپنجه عشق است و بس
وَرنه این زور و هنر در تیشه فرهاد نیست

 

[amir mohamad]

کعبه و بتخانه یکسان است پیش چشم من
سنگ کم در پله میزان نمی باشد مرا

در خرابات تجرد می کنم چون عشق شیر
خانه در معموره امکان نمی باشد مرا

 

[پایان]

کفنهای شهادت را تفحص کن

فلسطین را دم دروازه غمها تفحص کن