مشاعره مشاعره با "ک"

[Tara Motlagh]

کرد معزولم زمانه گاه دانایی و عقل
با بلای تو چه سود از عقل و دانایی مرا

 

[mobina01]

کدام دل که گرفتار و پای بند تو نیست

کدام صید که در آرزوی بند تو نیست

گرم گزند رسانی بضرب تیغ فراق

مکن که بیشم از این طاقت گزند تو نیست

 

[Starscream]

کسی روز محشر نگردد خجل
که شبها به درگه برد سوز دل
اگر بندهای دست حاجت آر
و گر شرمسار آب حسرت ببار

 

[Tara Motlagh]

کودکی‌ام را دوست داشتم
روزهایی که به جای دلم
سر زانوهایم زخمی بود

حسین پناهی

 

[Starscream]

کنم نظاره چون بی پرده رخسار نکویش را؟
که من پوشیده دارم از دل خود آرزویش را

 

[پایان]

کنون که کشتی ما در میان موج افتاد
سرشک دیده ز ما برکنار خواهد ماند

اساس عهد مودت که در ازل رفتست
میان ما و شما پایدار خواهد ماند

 

[Tara Motlagh]

کمتر بوصلم وعده ده طاقت ندارم شوق را...
ریـگی پریشان میکند اندیشه مــرداب را...

 

[پایان]

کعبه ام من حرم ایزد منان به کفم
من از این منسب والا همه دم در شعفم
کعبه ام، لیک خودم عاشق شهر نجفم
چون علی گوهر من بود من او را صدفم
حاجیان کوی من و من که به کوی علی ام
سرخوشم چون که خودم حاجی روی علی ام

 

[Tara Motlagh]

ڪو ساغرے ڪہ مسـ*ـت شراب جنون شوم
تا فارغ از محاسبه‌ے چند و چون شوم

دریاے موج‌خیز بلا ڪو ڪہ در دلش
چون ڪشتیِ شڪستہ بہ ڪام اندرون شوم

تا ڪِے در آرزوے مضامین ناب عشق
برخیزم و شبیہ قلم سرنگون شوم

در داستان عشق نہ فرهادم و نہ قیس
حتے براے تیشہ نشد بیستون شوم

من از تحملِ عرقِ شرم عاجزم
در مسلخ تو خوش‌تر اگر غرق خون شوم

 

[نیما نصر]

کنار این شب دلتنگ
که بوی آخرالزمان دارد
کنار این شب پر تشویش
که هشتِ صبحهایش
اخبار ناگوار به دنیا می‌آورَد
کنار این شب تنها
که بچه‌های پاپتی خاک را
در تراخُم و تنهایی رها کرده است
کنار این شب مجروح
که ماه، سرفه‌اش شیمیایی است
بنشین
کافی است چفیه‌ای به گردن ماه بیندازی
و شمعی روشن کنی
که ماهِ دلهامان فردا
طعمه‌ی سگ خواهد شد

کنار این شب دلتنگ
نگاه کن به کلاهخود
و ماه
و نقشه‌های جهان در آن...
کنار این شب دلتنگ
که بوی آخر‌الزمان دارد، بنشین
و چفیه‌ای به گردن ماه بینداز
و چشم از سپیده برمدار