مشاعره مشاعره با "ک"

[Tara Motlagh]

کی به مرگ از دل رود عشقت که این آن باده نیست

کز سبو ریزد برون، گر بشکنی پیمانه را

 

[پایان]

کاش آدمها نمی گفتن به یکدیگر دروغ
اینهمه رنگ و ریا در بین آدم ها نبود

 

[Tara Motlagh]

کشور دیوانگی امروز معمور از من است
من بپا دارم بنای خانه زنجیر را

 

[پایان]

کاش می شد ابرها دریا شوند
تا که شاید خنده ها پیدا شوند

کاش می شد غرق طوفان می شدیم
پاک همچون قطره باران می شدیم

 

[Tara Motlagh]

کجاست ساقی جان تا به هم زند ما را
بروبد از دلِ ما فکر دی و فردا را

 

[leylii]

کوچ تا چند مگر می شود از خویش گریخت
بال تنها غم غربت به پرستوها داد

 

[پایان]

کوه اندوه فراقت به چه حالت بکشد
حافظ خسته که از ناله تنش چون نالیست

 

[Tara Motlagh]

کنار چشمه ای بودیم در خواب
تو با جامی ربودی ماه از آب

چو نوشیدیم از آن جام گوارا
تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب

 

[پایان]

کاری ز درون جان میباید

وز قصه شنیدن این گره نگشاید

یک چشمهٔ آب در درون خانه

به زان رودی که از برون می‌آید

 

[amir mohamad]

کاری به کار عقل ندارم به قول عشق
کشتی شکسته را چه نیازی به ناخدا
گیرم که شرط عقل به جز احتیاط نیست
ای خواجه احتیاط کجا عاشقی کجا​