مشاعره مشاعره حرف "ش"

[بانوی شـــب]

شهر پر شد لولیان عقل دزد
هم بدزدد هم بخواهد دستمزد

 

[بانوی شـــب]

شنیده‌ام سخنی خوش که پیرِ کنعان گفت
فِراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

 

[ill_mah]

شب تار و غم هجران و خیال رخ یار
تا سحر هیچ طمع جز به چنین شامم نیست

خام بودم ڪه دلم در هوس عشق تو سوخت
سوختم، سوختم و جز هوس خامم نیست

 

[amir mohamad]

شب که ملول می‌شوم بر دل ریش تا سحر
صورت یار می‌کشم دفع ملال می‌کنم

او ز کمال دلبری زیب جمال می‌دهد
من ز جمال آن پری کسب کمال می‌کنم

 

[نیما نصر]

شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان
که صبح وصل نماید در آن، شب هجران

شبی، چنانکه اگر سر بر آورد خورشید
سیاه روی نماید چو خال ماهرخان

 

[amir mohamad]

شب و گیسوی تو تا باز به هم پیوستند
من به شبگردی این شهر سیاه آمده ام

این همه تند مرو ، شعر مرا خسته مکن
من که در هر غزلم سوی تو راه آمده ام

 

[نیما نصر]

شب تا سحر تو مسـ*ـت شکر خواب
بیخوابیم کشت دور از تو دریاب

در وادی عشق ما تشنه مردیم
و آنجا چو گوهر هر سنگ سیراب

 

[pen lady]

شمع از سر خود گذشت و آزاد بسوخت

بر آتش غم خنده‌زنان شاد بسوخت

 

[پایان]

شباهت تو و من هر چه بود ثابت کرد
که فصل مشترک عشق و عقل تنهایی‌ست

 

[Saheer]

شاعر شهر شدم اما امان از مردمان

یار دزدی می‌کنند با گفته های هر شبم