معرفی کتاب معرفی و نقد کتاب رمان جز از کل

[آرشیت]

بااین‌همه قالب داستانی کتاب و تمرکز نویسنده بر شخصیت‌ها و ماجراهایشان، اندک تمرکزی را برای مطالعه می‌طلبد. طنز موجود در خلال نوشته‌ها و تسلط نویسنده بر شخصیت‌ها و پردازش مناسب آنها کمک خوبی در حفظ این تمرکز است و تغییر نحوه روایت مخاطب را همگام با راوی نگه می‌دارد.

 

[آرشیت]

این رمان را بخوانیم یا بشنویم؟
از آنجا که کتاب جز از کل، یک رمان نسبتا طولانی محسوب می‌شود و حدود ششصد صفحه دارد، ممکن است مطالعه‌ی آن برای برخی سخت به نظر برسد. به این دسته از افراد، پیشنهاد می‌کنیم کتاب صوتی جز از کل را بشنوند. نسخه‌ی صوتی این اثر را رادیو گوشه با ترجمه‌ی پیمان خاکسار و صدای پوریا رحیمی سام و رامین بیرق‌دار تولید و منتشر کرده است.

 

[آرشیت]

بخشی از موفقیت‌ها و افتخارات کتاب
کتاب جزء از کل شروعی فوق‌العاده برای نویسنده‌اش بود. کتاب در سال ۲۰۰۸ جای خودش را در فهرست نهایی جایزه بوکر پیدا کرد و درعین‌حالی که همچنان با استقبال بسیار در سراسر جهان مواجه می‌شد، از نامزدهای جایزه کتاب اولی‌ها در گاردین شد.

 

[آرشیت]

در مقدمه مترجم نقل‌قول‌هایی در توصیف کتاب آمده است. در آن میان توصیف «لس‌آنجلس‌تایمز» را می‌توان مشوقی بی‌نظیر برای خواندن آن دانست که گفته است: «یک داستان غنی پدر و پسری پر از ماجرا و طنز و شخصیت‌هایی که خواننده را یاد آدم‌های چارلز دیکنز و جان ایروینگ می‌اندازد».

 

[آرشیت]

پیمان خاکسار مترجم کتاب، خود در وصف ماهیت متن آن گفته است: «جزء از کل کتابی است که هیچ وصفی، حتی حرف‌های نویسنده‌اش، نمی‌تواند حق مطلب را ادا کند. خواندن جزء از کل تجربه‌ای غریب و منحصربه‌فرد است. در هر صفحه‌اش جمله‌ای وجود دارد که می‌توانید نقلش کنید». اینها همه پردازش مناسب و نکته‌بینی‌های ژرف نویسنده را می‌رساند.

 

[آرشیت]

نقد کتاب جز از کل
بگذارید از همان بحث آخر خلاصه داستان شروع کنیم: شخصیت. در مورد شخصیت‌پردازی و نقش آن در برآمدن هر داستان و متمایز شدنش از دیگران، سخن‌ها گفته‌اند و مقالات و کتاب‌های پرشماری نوشته‌اند.

 

[آرشیت]

رمان جز از کل اگر رمان بزرگی باشد، که هست، همه یا بخش مهمی از این موفقیت را از شخصیت‌هایش دارد. دو شخصیت اصلی آن که ستون‌های اثرند، یعنی مارتین و پسرش جسپر، در عین دوری بسیار، به هم نزدیک‌اند. راویانی که بیش و پیش از آن‌که پاسخی برای سوالات ما داشته باشند، غرق در پرسش و ابهام‌اند. در واقع ذهن فلسفی «استیو تولتز» که پر از سوال و ابهام است، از زبان این دو راوی متجلی می‌شود.

 

[آرشیت]

درست است، این پرسش‌گری امر جدیدی نیست که در رمان‌های کلاسیک نبوده باشد و یکی از اصلی‌ترین خصوصیات آثار بزرگ ادبی، چه قدیم و چه جدید، پرسش‌گری است؛ اما حدود این پرسش در رمان «جز از کل» بسیار فراتر رفته است.

 

[آرشیت]

ابهام پایانی ندارد و همه‌چیز بیش از روشنی، در مه و ناواضح است. اما پرسه در این مه چه لذتی دارد که این‌گونه از آن استقبال شود؟ مگر به سختی انداختن ذهن و ورانداز اندیشه‌های تلخ و گزنده، این همه جذاب است که میلیون‌ها نفر را به خود بخواند و در سراسر جهان نیز این موفقیت تکرار شود؟

 

[آرشیت]

می‌توان پاسخ این پرسش را در کنار شیرینی چالش‌جویی برای ذهن‌های همیشه‌پرسشگر، در زبان شیرین «استیو تولتز» دید. اگر چالش‌جویی و پرسش‌گری محبوب بعضی خوانندگان است، طنز محبوبیتی عمومی دارد؛ آن‌هم طنازی در اوج فلسفه‌بافی و در مرگ و ناکامیِ مدام.