معرفی کتاب معرفی و نقد کتاب رمان جز از کل

[آرشیت]

این حقیقت و پرسش‌گری در رابطه با آن را باید در بطن رمان جست. حقیقتی تلخ که ذات زندگی را تراژیک کرده است. مرگ از سویی ریشه‌ی بسیاری از دستاوردهای بشری است، وقتی انسان در مقابلش برای جاودانگی می‌جنگد. این قبیل حقایق و ایده‌های پیچیده در رمان زیاد دیده می‌شود. کتاب تولتز، عمیق و تلخ و در عین حال شیرین است؛ چه پارادوکسی جذاب‌تر از این!

 

[آرشیت]

عشق، دوستی، خانواده و بسیاری از ارزش‌های انسانی، در این رمان، بی‌تعارف و مجامله و با بی‌رحمی تمام به سوال گرفته شده‌اند. شوخی‌کردن و طنازی در این عرصه و با این ارزش‌ها خود شکلی از به چالش کشیدن آن‌هاست.

 

[آرشیت]

اگر برخلاف مشرب تولتز بخواهیم یک هدف یا پیام از این رمان کم‌نظیر برکشیم و به آن تاکید کنیم، همین روحیه‌ی پرسش‌گری و به چالش کشیدن باورها است. بد نیست که به‌واسطه‌ی خواندن این رمان خود را به چالش بکشیم و بر بنای مستحکم باورهایمان دریچه‌ای باز کنیم. شاید از آن دریچه نوری آمد و شاید کاخ نمور باورهامان کمی تازه‌تر شد. تازگی که بد نیست؛ است؟

 

[آرشیت]

پایان داستان
هشدار: این بخش می‌تواند پایان داستان را افشا کند. پیشنهاد می‌کنیم اگر ترجیح می‌دهید با خواندن‌ کتاب، پایان داستان را کشف کنید، دو پاراگراف زیر را نادیده بگیرید.

 

[آرشیت]

پایان داستان «جز از کل» را جسپر می‌نویسد. جسپر از زندان آمده و از سفر برگشته است. آخرین فردی که در داستان با او سخن می‌گوید، انوک است که او نیز شخصیتی عجیب و جالب توجه دارد. جسپرِ زخم‌خورده از روزگار که بسیار به پدرش شبیه است، حالا می‌خواهد، آن‌چه را در سی*ن*ه دارد، بنویسد و بعد از آن باز هم سفری در پیش دارد.

 

[آرشیت]

جملات پایانی رمان جزء از کل نیز مانند جای جای این اثر، تامل‌برانگیز و دوست‌داشتنی است. کتاب مانند داستان متفاوتش، پایانی متفاوت دارد. انتهای کتاب آغاز سفر ذهنی خواننده است که پس از این سفر جذاب بر امواج خروشان ذهن تولتز، حالا می‌خواهد باز هم سفرهای دیگری را تجربه کند.

 

[آرشیت]

پایان رمان جز از کل عبارات حزن‌آور کم ندارد، عبارتی که رنگی از ناامیدی دارد، اما در ناامیدی از جعلیات است که جوهر اصیل زندگی آشکار می‌شود.؛ پس از این ناامیدی، امید آغاز می‌شود و این پایان، شروع سفر ذهنی خواننده است که اندیشیدن را در ششصد‌واندی صفحه به‌خوبی تمرین کرده است.

 

[آرشیت]

درس‌هایی که از رمان جزء از کل یاد می‌گیریم
ابتدایی‌ترین چیزی که این رمان به ما می‌آموزد، چندوجهی بودن اتفاقات پیرامون ماست. نویسنده با لحاظ کردن این اصل اساسی در ساختار داستانی که روایت می‌کند، ناخودآگاهِ ما را به جستجو و تفکر وامی‌دارد که آیا این اصل بر تمام بخش‌های جهان حاکم است یا خیر؟ و به‌تدریج و با پیش‌آمدن ماجراهای مختلف، ما کم‌کم به این نتیجه می‌رسیم که جواب سوالی که در ذهنمان ایجاد شده، مثبت است.

 

[آرشیت]

او داستان خود را از دیدگاه پدر و پسری پیش می‌برد که در مواردی با یکدیگر همسو نیستند. این دوسویه بودن دیدگاه‌ها تا آنجاست که پسر در تلاش است تا شبیه پدر خود نشود و همین امر سبب می‌شود تا در واکاوی‌های درونی خود به خصیصه‌های مشترکی بین خود و پدرش پی ببرد؛ همان خصیصه‌هایی که نمی‌خواهد در وجود خودش حضورداشته باشند.

 

[آرشیت]

نویسنده با تغییر دادن راوی داستان در برخی موارد آن دیدگاه متفاوت را در جایگاه اول‌شخص قرار داده و به‌این‌ترتیب خواننده را وادار به تفکر می‌کند. او در حقیقت در تلاش است که جایگاه مخاطب را در طرفداری از دید اول‌شخص و راوی نگه داشته و با جابه‌جا کردن راوی، خواننده را در شرایط متفاوت و گاه متناقضی قرار دهد و قوه تفکر و حلاجی او را به چالش بکشد.