متفرقه معرفی کتاب، متن برگزیده

[Rozaleh]

اما زندگی به من آموخته است آنچه درباره‌ی از یاد بردنِ گذشته‌ها می‌گویند درست نیست. چون گذشته با سماجت راه خود را باز می‌کند‌.

بادبادک باز – خالد حسینی

 

[Rozaleh]

جسارت را در تو دیدم اما تو سرکوبش کردی، پنهانش کردی کاری که اغلب آدم‌ها می‌کنند. به تو نمی‌گویم از ساختمان چند طبقه بپر پایین یا کنار نهنگ‌ها شنا کن یا از اینجور کارها، اما جسورانه زندگی کن. در زندگی‌ات شجاعت به خرج بده تلاش خودت را بکن و یک جا ننشین.

من پیش از تو – جوجو مویز

 

[Rozaleh]

چرا ما همه با هم مثل برادر نیستیم؟ چرا حتی بهترین آدم‌ها همیشه چیزی را پنهان می‌کنند؟ چرا حرف چیزهایی که در دل دارند با هم نمی‌زنند؟ جایی که می‌دانند که حرف‌هاشان با باد هوا هدر نمی‌رود چرا چیزهایی را که در دل دارند بر زبان نمی‌آورند؟ چرا ظاهر همه طوری است که انگاری تلخ‌اندیش‌تر از آنند که به‌راستی هستند، طوری که انگاری می‌ترسند اگر آنچه در دل دارند به‌صراحت بگویند احساسات خود را لگدمال کرده باشند؟

شب‌های روشن – فیودور داستایوسکی

 

[Rozaleh]

وقتی بچه هستی برای اینکه پیرو جمع نباشی با این جمله به تو حمله می‌کنند «اگر همه از بالای پل بپرند پایین، تو هم باید بپری؟» ولی وقتی بزرگ می‌شوی ناگهان متفاوت بودن با دیگران جرم به حساب می‌آید و مردم می‌گویند: «هی. همه دارن از روی پل می‌پرن پایین، تو چرا نمی‌پری؟»

جزء از كل – استیو تولتز

 

[Rozaleh]

رؤیاهای ما عقیم مانده‌اند. به هیچ‌جا تعلق نداریم. کشتی ما بر روی دریاهای متلاطم و پر عذاب سرگردانند. شاید هرگز اجازه‌ی لنگر انداختن در ساحل را به دست نیاوریم. تأسف‌های ما هرگز به اندازه‌ی کافی غمبار نیستند، شادی ما هرگز به اندازه‌ی کافی شاد نیست، رؤیاهای ما هرگز به اندازه‌ی کافی بزرگ نیستند، زندگی ما هرگز به اندازه‌ی کافی ارزش نخواهد داشت، تا به آن‌ها اهمیت داده شود.

خدای چیزهای کوچک – آرونداتی روی

 

[Rozaleh]

و دقیق رؤیاها خالی از مشکلات نیست. عیب کلمات این است که محدودتر از ‌‌تخیلات‌اند. افکار به یکدیگر منتهی می‌شوند ولی کلمات چنین خاصیتی ندارند، گوشه مبهمی ‌‌از روح همواره از دسترس کلمات خارج است. بیان دارای حد و مرز و افکار فاقد آن است.

مردی که می‌خندد – ویکتور هوگو

 

[Rozaleh]

انسان مدام باید مشغول کار باشد. سازندگی کند، وگرنه از درون پوک می‌شود. و بی‌کاری بدتر از تنهایی است. آدم بی‌کار در جمع هم تنهاست.

سمفونی مردگان – عباس معروفی

 

[Rozaleh]

بیش از هر وقت و مثل همیشه دنبال فراموشی می‌گردم. باز دلم می‌خواهد فراموش کنم. و هیچ نفهمم (اما، ای فراموشی، می‌دانم که نخواهی آمد، زیرا تو نیستی و من می‌دانم که نمی‌توان فراموش کرد، زیرا که فراموشی در جهان وجود ندارد…حتی گریستن.)

ملکوت – بهرام صادقی

 

[Rozaleh]

بودن در جمعی که از افراد مختلف و کسانی که با من فرق دارند تشکیل شده من را قوی‌تر و تبدیل به نسخه‌ای بهتر از خودم می‌کند. تلاش برای بودن در جمعی که ظاهرشان و باورهایشان شبیه شما نیست، باوجود اینکه گاهی‌اوقات راحت نیست اما کمک می‌کند تبدیل به آدمی بهتر شوید.

خودت باش دختر – ریچل هالیس

 

[Rozaleh]

هیچ چیز در این دنیا کامل نیست. پوسته‌ی هر نانی سوخته است، هر میوه‌ای کرم خود را دارد. به همین دلیل هیچ عدالت کاملی وجود ندارد؛ حتی کارهای خوب پیامدهای ناگواری دارند و بهترین انگیزه‌ها ممکن است منجر به مرگ و شکست شوند.


سینوهه – میکا والتاری