معرفی کتاب معرفی کتاب یک‌سال تا نویسنده شدن | دوازده درس نویسندگی

[شیر کاکائو]

درس سوم: نظرنامه و سفرنامه​

نظرنامه نوشته‌ای نسبتا کوتاه‌تر از مقاله شخصی است. به همین دلیل به مخاطبان بیشتری می‌رسد. نظرنامه‌ها شانس بیشتری دارند که روی عواطف تاثیر بگذارند و باعث تامل دیگران شوند. تاثیر آنها به قدری‌ست که حتی می‌توانند اندیشه‌ها را عوض کنند. شما در نظرنامه علاوه بر نشان دادن تجربیات و داستان‌ها، نظر خود را نیز به مخاطب می‌رسانید. همچنین نظرنامه‌ها به علت موجز بودن تمرین بسیار خوبی برای نویسندگی هستند.

 

[شیر کاکائو]

نکاتی برای نوشتن نظرنامه:

• نظرنامه‌ها باید مختصر اما قاطع باشند.
• باید برانگیزاننده باشند تا مخاطب بتواند از طریق تصویری که در ذهنش تداعی کرده‌اید ارتباط برقرار کند.
• باید حقیقتی را برای مخاطب بیان کنند.
• درباره‌ی چیزی بنویسید که برایتان مهم است.
• قبل از نوشتن درباره‌‌ی موضوعی، آگاهی و صلاحیت لازم برای حرف‌زدن در آن زمینه داشته باشید یا کسب کنید.
• برای نشان دادن اهمیت موضوع آن را از زبان خودتان بنویسید.
• خواننده را با جمله‌ی اول درگیر کنید.
• یادگیری مطالب را با مثال و یا طرح یک داستان آسان‌تر کنید.
• مقاله را جوری تمام کنید که مقصود اصلی‌تان در آن به وضوح بیان شده باشد.

 

[شیر کاکائو]

سفرنامه​

امروزه خوانندگان به دنبال مقالاتی هستند که ماجرای یک مکان را شرح می‌دهد. سفرنامه‌های قدیمی (که دیگر رایج نیستند) پر بودند از جزییات دقیقی مثل مدت زمان سفر، قیمت هتل، منوها و از این قبیل چیزها. اما سفرنامه‌های امروزی به این خاطر پرطرفدار هستند که تجربه‌های سفر نویسنده را برای مخاطب زنده می‌کنند.

 

[شیر کاکائو]

نکاتی برای نوشتن سفرنامه​

• تجربه‌هایتان را از زبان خودتان (اول شخص) بنویسید تا بتوانید مخاطب را با خود همراه کنید.
• برای تحت تاثیر قرار دادن خوانندگان به سفرنامه‌تان احساسات و واکنش‌هایی را اضافه کنید که در طول سفر تجربه کرده‌اید.
• سفرنامه باید آموزنده باشد. توصیف مکان‌، توضیح تاریخچه آن، شرح فرهنگ، اعتقادات بومی و… همه اطلاعاتی آموزنده هستند. اما در نظر بگیرید که نباید یک بند توضیحات کسل‌کننده بنویسید. بلکه بهتر است آن اطلاعات را حین روایت این که چطور شد آن مکان را پیدا کردید بنویسید.
• وحدت ضمیر: نوشته را اول شخص نگه دارید.
• وحدت زمان: اغلب سفرنامه‌ها ماضی ساده (رفتم. خوردم) نوشته می‌شوند. بعضی‌ نویسندگان هم از حال ساده استفاده می‌کنند. (می‌روم. می‌خورم) شما می‌توانید از هرکدام که مایل هستید استفاده کنید اما هرگز این دو را همزمان در یک سفرنامه استفاده نکنید.
• وحدت لحن:

«بذارین درباره‌ی پیاده روی‌ام در کوهستان براتون حرف بزنم. در پیاده‌روی‌های روزانه‌ام یک معبد متعلق به قرن هجدهم را کشف کرده‌ام.»

 

[شیر کاکائو]

این متن مثالی‌‌ست که در کتاب «یک سال تا نویسنده شدن» آمده. اما همانطور که می‌بینید انگار این متن را یک فرد مبتلا به چند شخصیتی نوشته است. نکته یک متن جذاب این است که شما می‌توانید خودمانی بنویسید یا لحن رسمی داشته باشید اما هرگز نباید این دو لحن را با هم استفاده کنید. بهتر است یک لحن را پیش بگیرید و تا‌ آخر هم با همان ادامه بدهید.

• وحدت موضوع: سعی کنید خیلی پراکنده ننویسید و موضوعات را خیلی به هم پیوند نزنید تا مخاطب گمراه و سردرگم نشود.

وحدت ایده: فرض کنید به جنگل بکری رفته‌اید و حالا می‌خواهید راجع به آن سفرنامه‌ای بنویسید. لازم نیست درباره این حرف بزنید که چگونه باید جنگل‌ها را از خشکسالی حفظ کرد یا اینکه این سفر چه تاثیری روی مصرف پلاستیک‌هایتان گذاشته. بلکه فقط بگویید از بودن در آن جنگل چه احساسی داشته‌اید.

 

[شیر کاکائو]

درس چهارم: داستان کوتاه​

در همه‌ی داستان‌های کوتاه‌ اتفاقی برای شخصیتی می‌افتد. او تلاش می‌کند به هدفش برسد. در نهایت شخصیت تاثیری می‌گیرد و متحول می‌شود.(هرچند کم.)

​

 

[شیر کاکائو]

چگونه داستان کوتاه بنویسیم؟​

اگر می‌خواهید یک داستان کوتاه خوب بنویسید باید بسیار داستان کوتاه بخوانید و بنویسید. نگران تقلید کردن نباشید. چون فقط با این روش است که می‌توانید نگاه و نوع نگارش خودتان را بیابید.

برای نوشتن داستان کوتاه پیشنهاد می‌شود ابتدا شخصیتی بسازید. در شخصیت خواسته و نیازی ایجاد کنید و او را در موقعیتی قرار دهید. شخصیت و موقعیت را در یک یا دو خط معرفی کنید. به بخش میانی بروید. کشمکش‌ها را شرح دهید. در آخر هیچ پایانی را به داستان تحمیل نکنید اجازه بدهید پایان، خودتان را هم غافلگیر کند.

نویسنده دراین فصل از کتاب بیشتر از مثال‌ برای آموزش داستان کوتاه استفاده کرده است. پیشنهاد می‌کنم برای خواندن این مثال‌ها به کتاب مراجعه کنید.

 

[شیر کاکائو]

درس پنجم: رویاها​

مایا ‌آنجلو (شاعر آمریکایی) درباره رویا می‌گوید:

«رویاها می‌توانند همه جور چیزی به مردم بگویند. می‌توانند مشکلات‌مان را حل کنند. به خصوص درمورد نوشتن. مغز به انسان می‌گوید: باشه، تو بگیر بخواب، من خودم حلش می‌کنم.»

هنگام دیدن رویا به جهان دیگری منتقل می‌شویم. جهانی که ناخو‌آگاه‌مان بر آن فرمان‌روایی می‌کند و همه‌چیز ازتخیل‌مان مشتق می‌شود. خیالات، خلاقیت و جنبه هنری ما در جهان خواب پررنگ‌تر از همیشه بیدار می‌شود.

 

[شیر کاکائو]

دام‌اندازی برای رویا​

برای استفاده از رویا ابتدا باید بلد باشید چگونه آنها را به دام بیندازید. همیشه قلم و کاغذی کنار تخت‌تان داشته باشید. هرگز به حافظه خود اعتماد نکنید. رویا‌ها بیشتر از آنچه فکرش را بکنید فرار هستند.

 

[شیر کاکائو]

چگونه از رویاها ایده و داستان دربیاوریم؟​

• جریان احساسات: به احساسات‌تان نسبت به رویایی که دیده‌اید توجه کنید. توجه به احساسات خاطرات مرتبط را جذب می‌کنند. حال شما می‌توانید آثاری ایجاد کنید که از خاطره‌ها در ترکیب با رویایی که دیده‌اید و احساسی که داشته‌اید به وجود آمده‌اند.
• ارتباط دادن رویا: به نظرتان رویایی که دیده‌اید چه ارتباطی با زندگی حال، گذشته و یا آینده دارد؟ آیا رویایی که دیده‌اید از رنج گذشته‌تان ساطع می‌شد؟ یا درباره‌ آینده به شما هشداری می‌داد؟