آبزیستان میگو| کتاب میگو

[آریادخت]

شخصیت محوری این نمایشنامه محسن است. او دل در گرو دختری به نام آیلین می‌بندد که از نظر اجتماعی و فرهنگی در جایگاهِ بالاتری از خودش قرار گرفته.

 

[آریادخت]

مانی نجم‌الدینی در کتاب میگو روزهای پرالتهابِ پیش از انقلاب و فعالیت گروه‌های مختلف سیاسی را به تصویر می‌کشد

 

[آریادخت]

آیلین اهل گروهی سیاسی است و جز مأموریت‌هایش به چیزی فکر نمی‌کند.

 

[آریادخت]

در ادامه اتفاقاتی می‌افتد که وجوهی از شخصیت محسن آشکار می‌شود که تا آن زمان پنهان بوده است.

 

[آریادخت]

درباره‌ی کتاب میگو
میگو نمایشنامه‌ای است از مانی نجم‌الدینی که به کوشش انتسارات سبزان به چاپ رسیده است. این کتاب در روزهای انقلاب 1357 می‌گذرد و تب‌وتابِ آن دوران را در محلِ کافه‌ی شخصی به‌نام موسیو دنبال می‌کند.

 

[آریادخت]

آدم‌ها در این کافه رفت‌وآمد دارند و هرکدام به دنبال چیزی هستند. محسن و آیلین شخصیت‌های محوری نمایش هستند، بدون اینکه سنخیتی با یکدیگر داشته باشند.

 

[آریادخت]

صحنه‌ی اولِ پرده‌ی اول، از میانه‌ی یک اتفاق شروع می‌شود. محسن در حال بازجویی کردن از یک سروان است. جای آن‌ها عوض شده

 

[آریادخت]

اما هنوز نمی‌دانیم چه روندی طی شده که داستان به اینجا رسیده است. در صحنه‌ دوم با فلش‌بکی به ماجرای قبل از صحنه‌ی اول برمی‌گردیم.

 

[آریادخت]

محسن و کریم که چشمشان دخترها را گرفته، از موسیو درباره‌ی آن‌ها پرس‌وجو می‌کنند. این دو پسر شخصیت‌های لاتی دارند

 

[آریادخت]

محسن و دو دوستش به نام‌های کریم و ابراهیم در کافه‌ی موسیو نشسته‌اند و سه دختر نیز کمی آن‌طرف‌تر در حال گپ زدن با موسیو هستند.