در حال تایپ [ناسازنما] اثر «کیانا مقدم کاربر انجمن رمان بوک»

[kiana moghaddam]

همین‌جور مشغول حرف زدم با خودم بودم و با وسایل آرایشی روی میز درگیر بودم و اکسسوری انتخاب می‌کردم که با صدای یک نفر صد متر از جا پریدم:
- قِزِم جان نَمَه غرغر اییَسَن ( به ترکی: دخترجان چقدر غر میزنی)
با سرعت به سمت صدا برگشتم و درکمال تعجب با مه‌سیما مواجه شدم. لبخند عجیبی روی صورتش بود که اون رو از همیشه متمایز کرده‌بود و شک‌ برانگیز و این احتمال رو می‌دادم که دختر ملکه آمیتیست با جادو و معجون تغییر شکل خودش رو به این شکل درآورده و منتظر رفتن آروشا شده و بعد با دوز و کلک یا اومده چوقولی منو بکنه یا بکشه ولی نباید نشون بدم فهمیدم تا ببینم هدف و قصدش چیه ولی خب جوانب احتیاط رو هم باید در نظر داشت به نظرم. با ذوق ظاهری گفتم:
- مه‌سیما! کجا بودی دختر!؟ چرا دیگه نیومدی بهم سربزنی؟ منو تو این چاه بزرگ انداختی و خودت رفتی؟
نیشخندش بزرگ تر شد و اونم با صدای مثلاً صمیمی‌ای بهم گفت:
- حالا شما به بزرگی خودت ببخش کیانا... نه نه الناز جان! سرم شلوغ بود الان هم از زیر کار در رفتم که بیام بهت تبریک بگم؛ امشب بالاخره به کل سرزمین‌ها معرفی میشی! فقط امیدوارم که لباس بانو بزرگ سرزمین مخفی و یا حداقل لباس آخرین بانوی ناسازنما رو بدست آورده باشی تا باعث از بین رفتن آبروی ملکه آمیتیست و کل هفت سرزمین نشی و حدأقل با آرامش از این دنیا بری و بمیری یا بهش یه مدت کوتاه حدأقل حکومت کنی! چون حوصله نجات دادنتو دیگه ندارم‌‌.
انگار اصلا‌ً نمی‌تونست حدأقل چند ثاتیه جلوی خودش رو بگیره و اینجوری سمت من با کلمات تیز. و برنده‌اش حمله نکنه ولی خب انگار انقدر حسوده و از من کینه به دل داره که نمیشه و نمی‌تونه. خیلی دوست داشتم بدونم این چه مشکلی با من داره که از همون اول با گارد و خصومت باهام مواجه شد! برای همین با نهایت مهربونی که داشتم به سمتش رفتم و بهش گفتم:
- می‌دونم خیلی از دستم ناراحت و عصبانی‌ای ولی کاش بهم می‌گفتی قبلش تا شاید من هم بتونم از خودم محافظت و دفاع کنم یا ازت معذرت خواهی کنم شاهزاده خانم ماهتیسا!
تازه یادم افتاده بود که این دختر چرا برام آشناست! تازه فهمیدم چرا وقتی وارد سالن آمیتیست شدم فکر کردم اونجا برام آشناست! درسته این دختر همون دختری بود که وقتی مچ دست اون قاتل بهم خورد تصویرش رو به همراه خواهرش دیدم! وایسا! نکنه این همون قاتل بوده؟ اصلا چرا اون باید من و میکشت؟ مشکل چیه؟ این‌ها دارن چی‌رو از من قایم می‌کنن؟ نکنه مه‌سیما هم خواهر ایشونه؟ وای سرم داشت منفجر میشد! قیافه متعجب این شاهزاده خانم جلوی روم هم از خودم کم نداشت. انتظار نداشت بدونم کیه؟ چرا انقدر متعجبه؟ نکنه در ذهنم رو باز گذاشتم دوباره؟ وای! یعنی هرچی تو ذهنم گذشت رو فهمید؟ بهتر! دیگه نیازی نیست براش توضیح بدم. با خونسردی ذهنم رو قفل کردم و با قیافه حق به جانی گفتم:
- جانم عزیزم؟ انتظار نداشتی بشناسمت؟ یا انتظار نداشتی بفهمم تو بودی که بهم حمله کردی؟ مگه الان هم نیومدی کار رو تموم کنی؟ بی‌خیال نقش بازی کردن شو و برو سر اصل مطلب.

 

[kiana moghaddam]

با شنیدن حرفام انگار که نقشه‌ش لو رفته باشه، هاج‌وواج داشت به من نگاه می‌کرد که من با صاف کردن گلوم اون رو به خودش آوردم و بالاخره به حرف اومد:
- آره ذهنت رو خوندم و فهمیدم که فهمیدی کار من بوده! یعنی این همه وقت می‌دونستی من ماهتیسا هستم ولی نمی‌دونستی اون حمله کار من بوده؟ ببین من ازت متنفر نیستم و نبودم ولی وقتی فهمیدم تورو خواهرم با حیله و نقشه قراره بفرسته اینجا اعصابم خورد شد و گفتم بزار خودم باهاش حرف بزنم و همه‌چیز رو بگم بهش تا تصمیم بگیره که بیاد کمک یا نیاد کمک چون نمی‌خواستم بلایی که سر من و خواهرم آوردن سر یک‌نفر دیگه، هرچقدر هم غریبه بیاد. شاید الان خنده‌ات بگیره یا نتونی اعتماد کنی اما حداقل چند دقیقه به حرفام گوش کن و بعد تصمیم بگیر. اگه به حرفام گوش میدی بگو تا شروع کنم وگرنه خودت بدون اینکه چیزی رو بدونی به کام مرگ میری!
حرفاش حسابی گیج و عصبیم کرده بود؛ نمی‌دونستم باید بهش اعتماد کنم یا نه؛ ولی خب به حرفاش گوش میدم اگه با عقل جور دراومد یکم احتیاط می‌کنم وگرنه خيلی محترمانه بهش میگم حرفاش با عقل جور در نمیاد و...
- تصمیمم رو گرفتم! بیا بنشینیم و خیلی با وقار صحبت کنیم؛ اما قبلش بیا کمکم کن تا من این لباس رو بپوشم و آرایش بشم تا وقتی آروشا اومد کله‌م رو نکنه.
با لبخند خيلي محزونی جلو اومد و گفت:
- خيلي خوشحالم که بهم اعتماد کردی چون از یه زمانی به بعد دیگه هیچ‌ک.س به من اعتماد نکرد؛ حتی مادرم! تنها کسانی که بهم اعتماد دارن و داشتن و معتقد بودن که من آدم درست و خوبی هستم پدر خدابیامرزم و همسرم بودن که الان تنها کسی که بهم ایمان داره همسرمه کسی که باعث و بانی شکل گیری اعتماد بین من و بچه‌م و مردم سرزمینم شده‌‌‌. امیدوارم بتونم به اعتماد شما هم وفادار بمونم. حالا لطفاً برین لباس رو بیارین تا حین کمک کردن بهتون داستانم رو هم تعریف کنم.
با خودم فکر کردم که چرا از همین اول این لباسی که آروشا گفت رو بپوشم تا این‌ها امید بگیرن!؟ شاید اصلاً بعد این قضیه نخواستم اینجا بمونم و بخوام که برگردم!؟ به سمت کمد رفتم یک چوب لباسی خالی برداشتم و لباس رو آویزون کردم و دوباره از در حلقه‌ای کمد آویزون کردم و دوباره بین لباس‌ها، دنبال لباس گشتم، که چشمم به یک لباس هفت رنگ خيلي زیبا خورد. لباس رو کشیدم بیرون تا دقیق‌تر بررسی کنم

 

[kiana moghaddam]

یک لباس پرنسسی بلند و خیلی زیبا که شبیهش رو فقط تو فیلم‌ها دیده بودم‌. یه لباس تور هفت رنگ که بالاتنه‌اش یه بالاتنه قلبی شکل با پارچه توری مجلسی که پولک‌های هفت رنگ داشت؛ آستین لباس هم یک آستین سه ربع لوزی شکل بود که پشت آستین از جلوش بلند تر بود و ادامه آستین تا مچ چند لایه تور رنگین کمونی(آینه‌ای) کلوش کار شده بود. دامنش هم یک لایه ساتن براق با برق رنگی که چند لایه تور براق که با تغییر جهت تغییر رنگ هم می‌داد، (تور آینه‌ای، رنگین کمونی) تشکیل شده بود. با دیدن لباس دل تو دلم نبود که ببینم اندازه‌ام هم میشه یا نه. همینطور که داشتم لباس رو نگاه می‌کردم، چشمم به ماهتیسا افتاد که چشماش از تعجب گرد شده بود و هاج‌وواج داشت نگاهم می‌کرد‌. اولش فکر کردم از خوشگلی لباس تعجب کرده و اینجوری نگاهم می‌کنه، اما وقتی حرفش رو شنیدم متوجه شدم که مشکل از زیبایی خیره‌کننده لباس نیست و مشکل چیز دیگه‌ای هستش...
- شاهزاده خانم! مشکلی پیش اومده؟
این سؤال من باعث شد که به خودش بیاد و با صدای متعجب و حیرونی گفت:
- بانوی من! ... یا خدا! ... پس سپیده دوباره اشتباه نکرد! دختر بدبخت شدی؟
لحنش یک‌جوری درد داشت که کل چهارستون بدنم رو به لرزه انداخت. پس حدسم درس بود! این‌ها قصد دیگه‌ای از آوردن من به اینجا داشتن و من خودم خبر نداشتم! با ترس و اضطراب فراوان به ماهتیسا نگاه کردم و گفتم:
- میشه ازت یه خواهشی کنم؟
با تعجب فراوان گفت:
- حتماً بانوی من چرا که نه؟! بفرمایین لطفاً!
- میشه هرچی که می‌دونی رو بدون سانسور و بدون هیچ لطف و محبتی بهم بگی؟ ظالم باش و به این فکر نکن که قراره چه بلایی سرم بیاد بعد از شنیدن این حرف‌ها و چه انتخابی می‌تونم داشته باشم. حدأقلش اینه که بدونم قراره وارد چه‌جور ماجرایی بشم و چه بلایی قراره سرم بیاد تا بتونم خودم رو برای مواجه شدن باهاش آماده کنم.
چشماش از این حجم رو راست بودن و صداقت من گرد شده بود و بسته نمی‌شد. بعد از چند ثانیه مکث بهم گفت:

 

[kiana moghaddam]

- نمی‌دونستم تو هم انقدر به این جهان و این اتفاقات مشکوکی و دنبال حقیقت و واقعیت حضورت تو این جهان می‌گردی. بهت می‌گم ولی نمی‌تونم مستقیم بگم تا جایی که بتونم بهت میگم. خب، جونم برات که، سپیده و مه‌سیما خودشون دوتا از ناسازنماهای زنده و حاضر این دنیان ولی قبل از همه این‌ها، بانوی سرزمین سایه یکی از بانوان ناسازنما بود که اسمش بد در رفت چون می‌خواست سرنوشت و چرخه رو عوض کنه و به نابودی بانوان ناسازنما پایان بده، اما قبل از بانو سایه مادر بزرگت پریماه بود که می‌خواست این وضعیت رو پایان بده ولی طرد شد و مادر بزرگ دیگه‌ات فاطیما که می‌خواست افشاگری کنه و طرد شد‌ و این چرخه رو کسی می‌تونه قطع کنه که بدونه اطرافش چه‌خبره و با قربونت برم و چاکرم و عزیز دلم و فدات بشم عزیزم و با زنده کردن احساسات طرف مقابل اونو تو دل دشمن و دهن شیر نندازن و با اطلاع دادن به موقع و سر وقت این چرخه مسخره رو پایان بدن نه اینکه بگن چون ما این بلا سرمون اومد بقیه هم باید این بلاها رو بکشن.
هرچی بیشتر حرف می‌زد بیشتر نمی‌فهمیدم و بیشتر گیج می‌شدم! من نمی‌دونستم این چرخه مرگبار و پایان ناپذیری که هیچ‌ک.س نمی‌خواست تموم بشه چی هستش؟
- شاهزاده خانم این چرخه که شما می‌فرمایید دقیقاً چی هستش؟ چرا احساس می‌کنم این که آخرین بانوی ناسازنما من هستم یک چیز چرت‌و‌پرته و آیندگان و فرزندانم هم درگیر این قضیه خواهند شد؟ یا کلاً چیزی به اسم بانوی ناسازنما وجود نداره و واقعاً یک‌سری هندونه زیر بغل گذاشتن برای قربانی کردن یک‌سری آدم بی‌گناه برای نجات یک‌سری موجودات و مردم دیگه بوده!
با گفتن هر کلمه چشمانش گرد‌تر میشد و تعجب‌ش بیشتر و این منو بیشتر عصبی می‌کرد که همه حدسیاتم درست از آب در میومد و من‌ رو عصبی‌تر از قبل می‌کرد که تو این وضعیت گیر افتاده بودم. شاهزاده خانم جلوم زانو زد و با لحن شرمگینی بهم گفت:
- واقعاً ازتون معذرت می‌خوام که همچین موضوع مهمی رو بهتون نگفتم و باعث سردرگمی و ناراحتی شما شدم. تمام سخنانتون و فرضیاتتون کاملاً درست بود و با اینکه اجازه این رو نداشتم تا بهتون بگم، اما می‌تونم الان که می‌دونید تائید کنم و حدأقل تا حد امکان از این سردرگمی نجاتتون بدم.

 

[kiana moghaddam]

بازم ازتون معذرت می‌خوام! اما یک چیزی که خیلی واضحه، اینه شما واقعاً با بقیه فرق دارین و واقعاً توان این‌که این سرزمین رو نجات بدین رو دارین؛ چون شما قبل از اینکه بهتون چیزی بگن تقریباً می‌تونین همه‌چیز رو پیش‌بینی کنین و برای هرچیز یک‌سری راه‌حل جدید نشون میدین و واقعا کمک بزرگی به حل مسائل و مشکلات ما می‌کنین.
درباره ارباب مرد ناسازنما از هرکی بپرسین هیچکس جواب درستی بهتون نمی‌ده و فقط تعریف می‌کنن و هرچیزی که خودشون دوست دارن بهتون میگن اما اگه می‌خواین جواب درستی بگیرین باید بگین داستان بانو سایه رو براتون تعریف کنن یا بگین داستان مه‌سیما و ماهتیسا رو براتون تعریف کنن؛ اینجوری می‌تونین از بین حرفاشون نکات خیلی خوبی بدست بیارین. فقط این رو هم بدونین که هرچی که برای هرکدوم این افراد گفتن به همه اربابان ناسازنما چه زن و چه مرد تعمیم بدین.
خب چرا خودش اینا رو برام توضیح نمی‌داد؟ می‌ترسید؟ کی راست می‌گفت؟ اصلاً می‌تونستم به حرفاش اعتماد کنم؟ نکنه این خودش تو تیم ارباب تاریکی باشه؟ اما، نه! درد عمیق توی وجودش دروغ نمی‌گفت! انرژی التماس رو از وجودش می‌تونستم دریافت کنم؛ یعنی من رو می‌خواست بدزده تا زود‌تر این ماجرارو بهم بگه؟
چشمانم رو بستم و چند نفس عمیق کشیدم تا شاید یکم آروم بشم؛ اما وقتی چشمانم رو باز کردم، با جای خالی ماهتیسا مواجه شدم و حتی نتوستم و وقت نکردم سؤالات توی ذهنم رو به زبون بیارم. از رفتنش شگفت‌زده بودم و مردد در پوشیدن این دو لباس دستم، دل رو به دریا زدم و با وررد « پوشا د کسواتا د کندیسا»¹ لباس رو پوشیدم و با ورد «راد_ایش»² آرایش خیلی زیبا و ملایمی روی صورتم نشوندم و راضی از این وضعیت با ورد « مُوا مای مُوا تا مُوا» موهام رو هم خیلی زیبا و دخترونه یک بخشیش رو بالا جمع کردم و بقيه‌ش رو آزاد روم گذاشتم و پایینش رو فر دادم. درنهایت تاجی که کنار لباس پیدا کرده‌ بودم رو هم، روی سرم گذاشتم؛ به محض این‌که تاج روی سرم قرار گرفت، گردنبند و دستبند و انگشتر و گوشواره‌‌های ست اون، خود‌به خود سرجاشون ظاهر شد و من رو به شک فرو برد. شکل این ست کامل، فروهر در میان دو گل نیلوفر هشت‌پر هخامنشی بود که با جواهرات و مروارید‌هایی تزئین شده بود و درخشش و شکوه خاصی به لباس و ظاهر من می‌داد.
________
¹کسوت: به معنای جامه و پوشش است.
²کندیس یا کندو: نوعی پوشاک که در سنگ‌نگاره‌های ایرانی دیده می‌شود و به شکل خاصی از لباس اشاره دارد.
راد» به معنای مرتب کردن، آرایش دادن و درست کردن چیزها بود. واژه «آرایش» در فارسی مدرن نیز از همین ریشه «راد» و پسوند «ایش» گرفته شده است که به معنای عمل یا حالت آرایش دادن است
³«مو» به صورت «مُوَ» (muwā) یا «مُوا» (mūvā) نوشته

 

[kiana moghaddam]

مات و مبهوت توی آیینه به خودم نگاه می‌کردم که با صدای بال‌های آروشا و چند نفر دیگه به سمت پنجره برگشتم؛ آروشا، آرشاویز، ملکه سرزمین خواب و رؤیا، ملکه‌ تاریکی، ملکه رنگین‌کمان، ملکه سرزمین یشم سبز و عقیق سرخ و چند نفر دیگه نمی‌شناختم ولی لباس‌های شبیه به آروشا و آرشاویز پوشیده بودن وارد محوطه قصر آمیتیست شدند. بعد از چند ثانیه آروشا و آرشاویز و اون شش نفر ناشناس از پنجره وارد ایوان اتاقم شدند و من هم برای اینکه بی‌محلی کنم پشتم رو کردم و خودم رو با عطرم مشغول نشون دادم. عطری رو انتخاب کردم که بوی شیرین و خنکی داشت و حس طبیعت و قدرت رو به نمایش می‌گذاشت.
با ورود آروشا به اتاق، به سمتش برگشتم ولی نوری از گردنبندم بیرون زد و چهره من تو نور فرو رفت. آروشا هم انگار لحظه من رو نشناخت و گفت:
- بانو آناهیتا! شما چطوری الان اینجایین؟ بانو کیانا، بانوی صاحب فرّه کیانی رو ندیدین؟ بانویی که با برقراری ارتباط با گذشتگان و خدایان باستانی قراره به این طلسم پایان بده و صلح و آرامش رو به هفت سرزمین و تمام جهان برگردونه؟
به محض تموم شدن حرفش نور گردنبند خاموش شد و چهره من نمایان و قیافه آروشا متعجب و حیران؛ خودم هم دست کمی از اون نداشتم و تعجب من از حرف‌های آروشا بود نه ظاهر خودم. بعد از چند ثانیه زانو زد و با التماس گفت:
- بانوی من لطفاً من رو ببخشید! من اشتباه کردم! من بچگی کردم! من شما رو با خدای آب اشتباه گرفتم! لطفاً من رو تنبیه کنین!
با عصبانیتی که دیگه دست ختودم نبود ولی درحد انفجار بود و هر لحظه بیشتر می‌شد، گفتم:
- بسه دیگه! تا کی می‌خواین به گول زدن من ادامه بدین؟! تا کی می‌خواین من رو یه احمق فرض کنین و برای نجات سرزمینتون من رو فدا کنین؟ اونم چه‌جوری؟! با گول زدن من و بدون اینکه بدونم، قراره چه‌جوری وارد دهن شیر بشم!؟ یا اینکه قراره چه بلایی سرم بیاد؟ و یااصلاً با چه دشمنی قراره مواجه بشم!؟ فکر کردین من احمقم؟! یا فکر کردین من مثل گاو کله‌‌ام رو می‌اندازم پایین و میرم تو دهن شیر و خم به ابرو نمیارم؟! یا مثل اسکل‌ها قراره با هر سازی که شما می‌زنین برقصم؟! من رو چی فرض کردین؟! مثل بچه‌های خوب حرف می‌زنی و بهم می‌گی که این‌جا چه‌خبره؟ قراره چه بلایی سر من بیاد؟ من دیگه صبر نمی‌کنم امشب تموم بشه یا یک ساعت دیگه همه‌چیز رو برام بگی، من می‌خوام همین الان هر هشت نفرتون برام همه‌‌چیز رو توضیح بدین‌‌! همین الان!