همگانی نوشته‌های پراکنده

[- گیتی -]

‌‌«شب به خیر.
تمام شب مرا دوست بدار و خوش‌حال بیدار شو.
من همین را انتظار می‌کشم. تو را انتظار می‌کشم.»

آلبر کامو/ نامه به ماریا کاسارس.

 

[- گیتی -]

‌‌«یک روز گونه‌ی این شهر را
بوسیده
یادداشتی کوتاه نوشته و خواهم رفت:
آن‌قدر آرام خوابیده بودی
که هرگز دلم نیامد بیدارت کنم!»

عزیز نسین؛ سیامک تقی‌زاده

 

[- گیتی -]

‌‌«‏چنان سردم است كه قلم را به زحمت در دست گرفته‌ام. بيهودگیست همه چيز؛ مدتی است كه مدام آن را احساس می‌كنم. مغزم به پنجره‌ای خالی می‌ماند. به رختخواب می‌روم، در گوشم پنبه می‌گذارم، يكی دو روز دراز می‌كشم و در زمان به چه مسافت‌هایی سفر می‌كنم.»

ویرجینیا وولف؛ یادداشت‌های روزانه
برگردانِ خجسته کیهان

 

[- گیتی -]

‌‌«باید تمرین کنم که مقاوم باشم.
باید تمرین کنم که نبازم.
باید تنها و صمیمانه بگریم.
باید تنها و سخت بزرگ شوم.
باید فراموش کنم، مثل آن همه لحظه‌ی تلخِ زندگی‌ام.»

بابل؛ مهرِ بدِ هجده سالگی.
رویا بیژنی / نامه به مرتضی ممیز.

 

[- گیتی -]

‌‌«تنهای تنها توی اتاقم نشسته‌ام و به تو فکر می‌کنم اگر بگویم حالم خوب است دروغ گفته‌ام چون سرگردانی روح من درمان پذیر نیست و من می‌دانم که هرگز به آرامش نخواهم رسید .»

•فروغ فرخ‌زاد؛ نامه به پرویز شاپور.

 

[- گیتی -]

‌‌«خدای من، با خودم چه بکنم؟ نه دل و قرار نوشتن دارم، نه حوصله‌ی خواندن و نه رغبت معاشرت. این چه مغاکی است که من در آن فرو افتاده‌ام؟»

نون نوشتن؛ محمود دولت آبادی

 

[- گیتی -]

‌‌«چقدر دلم تنگ شده براى آنچه در او بود و باعث مى‌شد من خودِ خودم باشم، يا براى هم صحبتى‌هاى ساده‌مان، يا (نه خيلى ساده) براى عشق؟ براى همه‌ى اين‌ها و تكه‌هايى از هر كدام‌شان.»

• عکاسی، بالن‌سواری، عشق و اندوه.
جولین بارنز؛ عماد مرتضوی.

 

[- گیتی -]

‌‌«اما خدا را شکر که دوستی را از ما نگرفته‌اند.
همین که می‌توانم به تو کاغذ بنویسم ⁦‪و‬⁩ درددل کنم خودش غنیمت است. آفتاب پاییزی هم غنیمت است، برگریزان درخت‌های خانه ما هم غنیمت است...
اگر بدانی با چه چیز‌های کوچکی دل خودم را خوش می‌کنم…»

سیمین دانشور/ نامه به منصور اوجی.
کتابِ یکصد و ده نامه از دو سیمین.

 

[- گیتی -]

‌«اگر به تو بگویم دست کم شانزده ساعت از هر بیست و چهار ساعت را در عالم خیال با تو حرف می‌زنم باید باور کنی. اگر به دفعات نامه نمی‌نویسم از سر بی‌میلی نیست، بلکه به خاطر آن است که نمی‌دانم چگونه باید با رعایت حد و مرز‌ها بنویسم.»

نامه از لف به اسوتا/ کتابِ «فقط برایم نامه بنویس»؛ اورلاندو فیجز / برگردانِ غلام‌حسین میرزاصالح

 

[- گیتی -]

«چطور ممکن است؟
با چنین رنج و دردی، چهره‌ی او
باز برای من چهره‌ی خوش‌بختی است؟»

• یادداشت‌ها/ آلبر کامو؛ برگردان خشایار دیهیمی

‌