همگانی نوشته‌های پراکنده

[- گیتی -]

‌‌«باید برای محافظت کردن از تو، برای از میان بردن تمام غم و غصه‌هایت با ناز و نوازش‌هایم، برای پاک کردن اشک‌هایت با بوسه‌هایم قدرتی داشته باشم…»

نامه از ویکتور هوگو به ادل فوشه؛ برگردانِ مینا آذری

 

[- گیتی -]

‌‌«تمام تنم خسته است، گردن، شانه و دست‌ها. خوابم می‌آید. سرم از همه‌جا خسته‌تر است. سرم مملو از خستگی است، مثل توپ پُربادی که حتی برای یک سوراخ هم جایی نداشته باشد.»

مسافرنامه؛ شاهرخ مسکوب

 

[- گیتی -]

‌«اگر در جستجوی تکیه‌گاهی بود ــ که هست ــ هیچ کسی بهتر از من نمی‌توانست بیابد و نیافته است ولی از بخت بد از تکیه کردن به دیگری نیز زود خسته می‌شود. من همیشه خیال می‌کنم که در روح او یک جای خالی، بهتر بگویم یک تهی وجود دارد که آشفته‌اش می‌کند و آزارش می‌دهد.»

شاهرخ مسکوب؛ در حال و هوای جوانی
(یادداشت‌ها)

 

[- گیتی -]

‌‌«درد همدرد که داند؟ همدرد.
من گریسته‌ام‌، آری مدتی است که با هر ضربه‌ی کوچکی با هر بهانه اندکی به گریه می‌افتم.
دوستِ من، دلم زخم دارد. همین!
دیگر بیش‌تر نمی‌گویم
چه می‌نویسم نمی‌دانم، همین‌قدر می‌دانم تو، تو، تو، قسمتی از دریچه‌ گشوده به روی خوبی‌ها هستی که در دسترس من در مقابل چشمان من قرار گرفته‌ای و چه عزیز هستی...
بیشتر چیزی ندارم که بگویم که:
«سکوت با هزار زبان در سخن است»

خدانگهدارت.»

۱۲ بهمن ۱۳۶۰‌
نامه از سیمین بهبهانی به منصور اوجی
از کتابِ یکصد و ده نامه از دو سیمین

 

[- گیتی -]

‌«در دلم هزار آشوب است که راهی به بیرون نمی‌یابد. آتشی است که زبانه نکشیده می‌افسرد. تنها مرا می‌سوزاند و سوختنی است که هیچ روشنی ندارد.»
۴۳/۲/۲

شاهرخ مسکوب؛ در حال و هوای‌ جوانی
(یادداشت‌ها)

 

[VIXEN]

به من بگو که کجا می‌روی؛
پس از آن وقت‌ها که رویاها تعطیل می‌شوند.

- رضا براهنی