کاربرد علائم نگارشی (نشانه گذاری)
هر نویسنده برای بیان مقصود خویش نوشتهای را ارائه میکند که دربردارنده مفاهیم و الحان مختلفی است. گاهی تلفظ و آهنگ کلمات به گونهای است که باید مفهوم حقیقی متن را انتقال دهد و منجر به اشتباه نشود. بعد از نگارش متن، باید متن نوشته شده را ویرایش کنیم و اصول ویرایشی را رعایت کنیم تا خواننده دچار کج فهمی در خواندن متن نشود.
برای این منظور، با استفاده از اشارات و علائم نگارشی میتوانیم حالات درونی و مفاهیم ذهنی را بهتر انتقال دهیم. یک نوشته به وسیله حروف و ترکیبات گوناگون کلام نویسنده را در قالب نوشتار نمایش میدهد و با استفاده از علائم نگارشی معنای خاصی ایجاد میکند.
علائم نگارشی یا نشانه گذاری به طور کلی علائمی هستند که کاربرد مؤثری در آرایش جمله دارند و میتوانند معنای یک جمله را تغییر دهند. نشانههای فراوانی در اصول نگارشی وجود دارد که در ادامه به معرفی آنها میپردازیم.
1.فاصله گذاری
فاصلهگذاری یکی از مهمترین اصلهای نگارشی در زبان فارسی است. رعایت فاصلهگذاری به روانخوانی متنهایی که مینویسیم بسیار کمک میکند. برای خوانایی متنی که مینویسیم، باید بین کلمات یک فاصله قرار بگیرد.
2.نیمفاصله
از نیمفاصله یا فاصلۀ مجازی هنگامی استفاده میکنیم که دو حرف، کلمه یا عبارت به هم نمیچسبند، اما فاصلۀ مرئی هم ندارند! درحقیقت، نیمفاصله، فاصلهای با عرض صفر بین دو حرف است که از چسبیدن این دو حرف به یکدیگر جلوگیری میکند.
ما به دو دلیل نگارشی و فنی باید از نیمفاصله استفاده کنیم. مهمترین دلیل نگارشی در استفاده از نیمفاصله این است که ما با یک کلمه و یک معنای واحد روبهرو هستیم و کلمهای که نوشتهایم درواقع یک کلمه است نه دو کلمه. اما دلیل فنی استفاده از نیمفاصله در متن به خاطر مرورگرها و نرمافزارهای واژهپرداز مانند Word office است که کلمۀ ما را یک کلمۀ واحد در نظر بگیرند و نه دو کلمۀ مجزا.
اما در بین کدام کلمات باید از نیمفاصله یا فاصلۀ مجازی استفاده کنیم؟
1) بین کلماتی که از دو بخش تشکیل شدهاند نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: درستنویسی
2) در نشانۀ جمع «ها» نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: بچهها
3) در فعلهای مضارع اخباری، ماضی نقلی و ماضی استمراری نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: میخواندم، خواندهام، دارم میخوانم
4) در ضمیر «آنها» نیمفاصله استفاده میشود.
غلط: آن ها، آنها
درست: آنها
5) در واژههای مرکب نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: تعیینکننده
6) در «ای» نکره نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: خانهای
7) در پسوندهای «تر» و «ترین» نیمفاصله استفاده میشود. این پسوندها سه استثنا دارند که در آنها لازم نیست نیمفاصله رعایت شود و پسوند به کلمه میچسبد: بیشتر، کمتر و بهتر.
غلط: قشنگترین، قشنگ ترین
درست: قشنگترین
8) در صفتهای مفعولی نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: شنیدهشده، مصرفشده
9) بعضی کلمات نه به هم میچسبند و نه یک فاصلۀ کامل دارند. در این مواقع از نیمفاصله استفاده میشود.
هر نویسنده برای بیان مقصود خویش نوشتهای را ارائه میکند که دربردارنده مفاهیم و الحان مختلفی است. گاهی تلفظ و آهنگ کلمات به گونهای است که باید مفهوم حقیقی متن را انتقال دهد و منجر به اشتباه نشود. بعد از نگارش متن، باید متن نوشته شده را ویرایش کنیم و اصول ویرایشی را رعایت کنیم تا خواننده دچار کج فهمی در خواندن متن نشود.
برای این منظور، با استفاده از اشارات و علائم نگارشی میتوانیم حالات درونی و مفاهیم ذهنی را بهتر انتقال دهیم. یک نوشته به وسیله حروف و ترکیبات گوناگون کلام نویسنده را در قالب نوشتار نمایش میدهد و با استفاده از علائم نگارشی معنای خاصی ایجاد میکند.
علائم نگارشی یا نشانه گذاری به طور کلی علائمی هستند که کاربرد مؤثری در آرایش جمله دارند و میتوانند معنای یک جمله را تغییر دهند. نشانههای فراوانی در اصول نگارشی وجود دارد که در ادامه به معرفی آنها میپردازیم.
1.فاصله گذاری
فاصلهگذاری یکی از مهمترین اصلهای نگارشی در زبان فارسی است. رعایت فاصلهگذاری به روانخوانی متنهایی که مینویسیم بسیار کمک میکند. برای خوانایی متنی که مینویسیم، باید بین کلمات یک فاصله قرار بگیرد.
2.نیمفاصله
از نیمفاصله یا فاصلۀ مجازی هنگامی استفاده میکنیم که دو حرف، کلمه یا عبارت به هم نمیچسبند، اما فاصلۀ مرئی هم ندارند! درحقیقت، نیمفاصله، فاصلهای با عرض صفر بین دو حرف است که از چسبیدن این دو حرف به یکدیگر جلوگیری میکند.
ما به دو دلیل نگارشی و فنی باید از نیمفاصله استفاده کنیم. مهمترین دلیل نگارشی در استفاده از نیمفاصله این است که ما با یک کلمه و یک معنای واحد روبهرو هستیم و کلمهای که نوشتهایم درواقع یک کلمه است نه دو کلمه. اما دلیل فنی استفاده از نیمفاصله در متن به خاطر مرورگرها و نرمافزارهای واژهپرداز مانند Word office است که کلمۀ ما را یک کلمۀ واحد در نظر بگیرند و نه دو کلمۀ مجزا.
اما در بین کدام کلمات باید از نیمفاصله یا فاصلۀ مجازی استفاده کنیم؟
1) بین کلماتی که از دو بخش تشکیل شدهاند نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: درستنویسی
2) در نشانۀ جمع «ها» نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: بچهها
3) در فعلهای مضارع اخباری، ماضی نقلی و ماضی استمراری نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: میخواندم، خواندهام، دارم میخوانم
4) در ضمیر «آنها» نیمفاصله استفاده میشود.
غلط: آن ها، آنها
درست: آنها
5) در واژههای مرکب نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: تعیینکننده
6) در «ای» نکره نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: خانهای
7) در پسوندهای «تر» و «ترین» نیمفاصله استفاده میشود. این پسوندها سه استثنا دارند که در آنها لازم نیست نیمفاصله رعایت شود و پسوند به کلمه میچسبد: بیشتر، کمتر و بهتر.
غلط: قشنگترین، قشنگ ترین
درست: قشنگترین
8) در صفتهای مفعولی نیمفاصله استفاده میشود.
مثال: شنیدهشده، مصرفشده
9) بعضی کلمات نه به هم میچسبند و نه یک فاصلۀ کامل دارند. در این مواقع از نیمفاصله استفاده میشود.
مثال
: درنتیجه، خوشرفتاری و...
10) ضمایر ملکی و مفعولی در حالات ششگانه همراه با واژههای پیش از خود استفاده میشوند.
گذاشتن نیمفاصله در ورد، کیبورد، ویندوز، مک و اینترنت:
برای گذاشتن نیمفاصله در نرمافزار ورد و سایر نرمافزارها میتوانید از یکی از سه روش زیر استفاده کنید:
استفاده از کلید ترکیبی Ctrl+Shift+2 در ویندوز و اینترنت؛
استفاده از کلید ترکیبی Ctrl+Space در ویندوز؛
گرفتن Alt و عدد ۰۱۵۷ در ویندوز؛
استفاده از کلید ترکیبی. Shift + Space یا Shift + B در مک
10) ضمایر ملکی و مفعولی در حالات ششگانه همراه با واژههای پیش از خود استفاده میشوند.
گذاشتن نیمفاصله در ورد، کیبورد، ویندوز، مک و اینترنت:
برای گذاشتن نیمفاصله در نرمافزار ورد و سایر نرمافزارها میتوانید از یکی از سه روش زیر استفاده کنید:
استفاده از کلید ترکیبی Ctrl+Shift+2 در ویندوز و اینترنت؛
استفاده از کلید ترکیبی Ctrl+Space در ویندوز؛
گرفتن Alt و عدد ۰۱۵۷ در ویندوز؛
استفاده از کلید ترکیبی. Shift + Space یا Shift + B در مک