رها شده [ هوس به نامه عشق]اثر« elisabet pendelton کاربر انجمن رمان بوک»

[ژاکلین؛]

مدتی است با دیوار همدم شده‌ام
همدم این روزهایم فقط دیوار خانه است !
شب ها تا صبح پا به پایم به ناله ها و حزین هایم گوش فرا میدهد

 

[ژاکلین؛]

نمی‌توانم نمی‌توانم درک کنم چطور توانسته است مرا بازیچه خود قرار دهد ؟
او با احساساتم بازی کرد ..
با روح و روانم ...
با زندگیم !
مرا بازیچه خود قرار داد
درست مانند عروسک خیمه شب بازی !

 

[ژاکلین؛]

هوا بارانی و ابری است ...
دارد باران می‌بارد ...
اسمان هم به سرنوشت من می‌گرید !
اما دیگر چه فرقی برایم دارد ؟
برایم مهم نیست چه شود وچه پیش آید
دیگر هیچ چیزمهم نیست !
هیچ حسی ندارم که بخواهم خرجش کنم .
در حقیقت او دگر برایم چیزی باقی نگذاشته است

 

[ژاکلین؛]

مانند کودکی گم شده در جنگل
که اسیر رعب و وحشت و میان درختان سربه فلک کشیده بلاتکلیف و حیران مانده است
شده ام !...

 

[ژاکلین؛]

آمدی که بروی .
آمدی که ترکم کنی .
نیامدی که بمانی
برای ماندن نیامده‌ بودی ...

 

[ژاکلین؛]

گمان نمی‌کنم که یک دوست داشتن ساده آنقدر هزینه و تاوان داشته باشد ؛
که بخواهی ترکم کنی !...
اگر میخواستی بروی چرا اصلا آمدی ؟
برای بازی کردن ؟!​

 

[ژاکلین؛]

چطور باور کنم تمام آن محبت ها ، ان خنده و آن عشق هایی که نثارم میکردی چیزی جز
" هوس " نبوده است ؟
چطور؟!...
چطور باور کنم که برای بازی دادن آمدی و قصدت رفتن بود ؟
چطور باور کنم به بهانه عشق با زندگیم بازی کردی ؟
چطور باور کنم پادشاه قلب من کسی جز بازیگری تمام عیار نبوده است ؟
چطور ؟!...

 

[ژاکلین؛]

گریه می‌کردی همراهت گریه میکردم
ناراحت بودی همراهت غمگین بودم
هر شب به بهانه اینکه درد می‌کشی بیدار می‌مانندم و پابه پایت درد می‌کشیدم
اما بعد...
بعد فهمیدم تمامشان چیزی جز دروغ نبوده است !
هیچ گریه ای
هیچ دردی و هیچ غمی وجود نداشته است ...!
تمامشان بازی بوده است!...

 

[ژاکلین؛]

چنان غرق در عشق تو فرورفته بودم که از دنیای اطراف خود غافل شدم ؛
چنان غافل بودم که متوجه نشدم مار در استینم پرورش می‌دهم .
زمانی که چشمانم باز کردم دیگر دیر شده بود ؛
بازی تمام شده بود و من بازنده‌ی این بازی بودم
دیگر دیر بود!

 

[ژاکلین؛]

دیگر نه منتظرت خواهم ماند و نه برایت دلبری می‌کنم ؛
در این شب حزن انگیز در تنهایی خود آرام خواهم مرد !
دیگر کسی نیست چشم به انتظارت ...
روحم آرام از کالبد جانم پر خواهید کشید !...