مجموعه اشعار وحشی بافقی

[mobina01]

به مجنون گفت روزی عیبجویی
که پیدا کن به از لیلی نکویی

که لیلی گرچه در چشم تو حوریست
بهر جزوی ز حسن وی قصوریست

ز حرف عیبجو مجنون براشفت
در آن آشفتگی خندان شد و گفت

اگر در دیده ی مجنون نشینی
بغیر از خوبی لیلی نبینی

 

[mobina01]

روزی كه نماند دِگری بر سر كويت
دانی كه زِ اغيار وفادارترم من.

 

[mobina01]

غلط است هر که گوید که به دل رهست دل را
دلِ من ز غصه خون شد، دلِ او خبر ندارد.

 

[mobina01]

جایی روم که جنس وفا را، خَرَد کسی
نامِ متاع من به زبان آورد کسی

یاری که دستگیری یاری کند، کجاست
گر سی*ن*ه‌ای خراشد و جیبی درد کسی

یاریست هر چه هست و ز یاری غرض وفاست
یاری که بیوفاست، کجا می‌برد کسی

دهقان چه خوب گفت چو می‌کند خاربن
شاخی کش این بر است چرا پرورد کسی

وحشی برای صحبت یاران بی‌وفا
خاطر چرا حزین کند و غم خورد کسی

 

[mobina01]

صبح آمده
تا از نَفَست
وام بِگیرم
از لَعلِ دلاویزِ لبَت ڪــام بِگیرم
هی جرعه‌
به‌جرعه زِ
خُمَت باده زنَم تا
در بستَرِ آغوشِ تو آرام بِگیرم

 

[mobina01]

گر بدانی حال من، گریان شوی بی‌اختیار
ای که منع گریه‌ی بی‌اختیارم می‌کنی...

 

[mobina01]

دلتنگم و با هیچ‌کسم میل سخن نیست
ک.س در همه آفاق به دلتنگی من نیست ...!

 

[mobina01]

ترک ما کردی ولی با هرکه هستی یار باش
مثل من هرگز نکن با او، کمی دلدار باش

کم گذاشتی نازنین یک عمر برای عشق خود
لااقل یکدم بساز با عشق او بسیار باش

از حریم عشق من پاپس کشیدی ناگهان
گرد تا گرد حریم عشق او دیوار باش

 

[mobina01]

تبسمی ز لب دلفریب او دیدم
که هرچه با دل من کرد آن تبسم کرد

 

[mobina01]

" غلط است هر كه گويد که به دل رهست دل را
دل من ز غصه خون شد دل او خبر ندارد