مجموعه اشعار وحشی بافقی

[mobina01]

به مجنون گفت روزی عیبجویی
که پیدا کن به از لیلی نکویی

که لیلی گرچه در چشم تو حوریست
بهر جزوی ز حسن وی قصوریست

ز حرف عیبجو مجنون براشفت
در آن آشفتگی خندان شد و گفت

اگر در دیده ی مجنون نشینی
بغیر از خوبی لیلی نبینی

 

[mobina01]

روزی كه نماند دِگری بر سر كويت
دانی كه زِ اغيار وفادارترم من.

 

[mobina01]

غلط است هر که گوید که به دل رهست دل را
دلِ من ز غصه خون شد، دلِ او خبر ندارد.

 

[mobina01]

جایی روم که جنس وفا را، خَرَد کسی
نامِ متاع من به زبان آورد کسی

یاری که دستگیری یاری کند، کجاست
گر سی*ن*ه‌ای خراشد و جیبی درد کسی

یاریست هر چه هست و ز یاری غرض وفاست
یاری که بیوفاست، کجا می‌برد کسی

دهقان چه خوب گفت چو می‌کند خاربن
شاخی کش این بر است چرا پرورد کسی

وحشی برای صحبت یاران بی‌وفا
خاطر چرا حزین کند و غم خورد کسی

 

[mobina01]

صبح آمده
تا از نَفَست
وام بِگیرم
از لَعلِ دلاویزِ لبَت ڪــام بِگیرم
هی جرعه‌
به‌جرعه زِ
خُمَت باده زنَم تا
در بستَرِ آغوشِ تو آرام بِگیرم