فایل شده وقتی او نباشد| اثر گلِ‌سُرخ

[بانوی سرخ]

نام اثر : وقتی او نباشد
به قلم ن.ح
ژانر : تراژدی
کپیست: @Tifani
کد:۰۰۳۴
تگ:محبوب
...
وقت‌هایی که نیستی قلم با من همدردی می‌کند؛ پنجره‌ی خاک گرفته بیشتر خیس می‌شود از نگاه آسمان انگار... نیست‌هایی که وقتی بی‌خیال‌شان بوده‌ام؛ اکنون اما دلم گرفته از هر آن‌چه هست؛ مثل این روزنامه‌ی اخبار بد، مثل تو در این خانه و این دلگیریست که بدجور در تک‌تک کلماتم جا مانده!

 

[fatemeh bano]

مشاهده فایل‌پیوست 12647
عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب رمان بوک برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتماپیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید.
[ قوانین دلنوشته ]

پس از 20 پست از طریق تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید.
[ درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد کردن تاپیک نقد شورا برای دلنوشته‌تان می‌توانید درخواست تگ بدهید.
[ درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذشت بیست پست از دلنوشته می‌توانید برای آن درخواست جلد بدهید.
[ درخواست جلد ]

و انشالله، بعد از پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[ اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز هرگونه سوالی دارید می‌توانید در اینجا مطرح کنید.
[ سوال و مشکلات دلنویسان ]

تیم مدیریت تالار ادبیات

 

[بانوی سرخ]

من،
یخ زده‌ام
میان احساساتی
که داغ‌شان مانده
بر دلم!
احساساتی از جنس عشق
ولی با رنگ و بوی تنفر!
و طعمی که گسی‌اش
می‌زند چشم را
ناگهان
نمایان می‌شوند
پیش چشم‌انم
چشمانت...
در همان لحظه‌های آخرین؛
به سُخره گرفته بودند
این قلب بازی‌چه را

 

[بانوی سرخ]

وقتی او نباشد‌، وقتی او تمام شود...
چه کاری‌ست؟! بگذارید کمی از بودن‌اش بگویم و نم‌نم کم کنم شرش را از سر نوشته‌های خون آلودام... !

 

[بانوی سرخ]

فرض بر این باشد، که او باشد!
مگر در بودنت نبودِ سختِ طغیان‌گر واژه‌ها
و سرمستیِ اندوه‌ناک او؛ از یادم می‌رود ای دوست'؟

 

[بانوی سرخ]

سوزشی غریب
جریان می‌آبد در بندبند وجود "من" !
دستان نوازش درد؛
رغت انگیزتر از هربار بر موهایم می‌نشیند
و تکه‌ای کهن از من
می‌شکند در گلوگاهم
آلوده بغضی که رسوبش،
مدت‌هاست جای انداخته بر قلب خاکی‌ام!
می‌چکد قطره‌ای براق!
از میان مژگان خیس و خونی‌ام
بر گونه‌های داغ‌ام
افسوس!
که می‌گذرد تکه‌تکه زندگی من در این شب‌های آشفته‌ی بی وجودیِ نبودت... .

 

[بانوی سرخ]

هربار که او نیست وجود من هم گم می‌شود!
مثل یک تملک که بر تمام تن من خراب شده؛ مانند حواسی که پرت شده از دره‌ی خاطرات، از همان گاهی‌هایی که تو نبودی... این زندگی بدون او طعم زندگی نمی‌دهد... .

 

[بانوی سرخ]

نیست شدن و نبودن و نبود... همه عطر تلخ‌شان را از تجربه‌ی پیراهن تو گرفته‌اند سوم شخص عزیزم!
انگار وقت‌هایی که نیستی ناگریز‌تر از...
نمی‌دانم! انگار هیچ مثالی برای اینکه از من نگون بخت‌تر باشد و بخواهم پایش را به میان بکشم وجود ندارد!

 

[بانوی سرخ]

دلم بی‌تو بودن می‌خواهد!
تمام کردن رد پایی که بر ماسه‌های داغ دلم جامانده... .
دلم تو را نخواستن؛ می‌خواهد!
باید بروی! حق بودن در خواب‌هایم... .
دیگر حق نگاه کردن به نوشته‌هایم را هم نخواهی داشت... !

 

[بانوی سرخ]

او که نبود جانم! ما را هم سهم خویش نگذاشتند!
ما را از خود گرفتند فقط چون او نبود... .
اصلاً مگر اشکالی دارد نفس نباشد؟
هوا نبود... جهان نبود؛ فقط خرابه‌ای به نام "من" برایم ماند... ‌.
که آن را هم گرفتند!