روانشناسی کودک چند شیوه اصلاح رفتار پرخاشگری!

[ویتامین]

کودک را با حقوق دیگران آشنا کنید.​

کودک باید با حقوق و وظایف خود در برابر دیگران آشنا باشد و گمان نکند والدین و احیاناً دیگران موظف‌اند هر رفتاری را که از کودک بروز کرده‌است متحمل شوند، بلکه کودک باید راه کنترل نفس خود را بداند.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

اگر پرخاشگری کودک شما به دارایی‌های ک.س دیگری صدمه وارد کند یا خرابی به بار آورد، باید خودش آن را درست کند. او می‌تواند یک اسباب‌بازی شکسته را با چسب بچسباند، یا اشیایی را که در زمان عصبانیت پرت کرده است، جمع کند.

 

[ویتامین]

حتی ممکن است لازم باشد از پول‌ تو جیبی خود برای جایگزینی یا تعمیر شیء مورد نظر استفاده کند. این کار را به‌ عنوان تنبیه بروز ندهید، بلکه آن را نتیجه‌ای طبیعی از عملی پرخاشگرانه بدانید؛ کاری که هر کسی که چیزی را شکسته باشد، باید انجام دهد.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

همچنین مطمئن شوید کودکتان وقتی پایش را از حدود فراتر می‌گذارد، حتماً عذرخواهی کند؛ حتی اگر مجبور باشید خودتان او را نزد فرد آسیب‌ دیده ببرید و تا زمانی که عذرخواهی کند صبر کنید. عذرخواهی وی ممکن است در وهله اوّل ریاکارانه به نظر آید، ولی در نهایت درس مورد نظر را خواهد آموخت.

 

[ویتامین]

او را از زشتی کارش آگاه کنید.​

کودک باید دریابد که با پرخاشگری خود عمل ناپسندی انجام داده و هرگز نباید از زدن، ویران‌کردن و پرخاش و عتاب خود راضی باشد، بلکه باید به خاطر عمل زشتی که انجام داده است، از طرف مقابل عذرخواهی کند.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

ناکامی‌ها را رفع کنید.​

باید مسائلی را که باعث ناکامی می‌شوند از بین برد، یا قدرت تحمل کودک را در برابر ناکامی بالا برد تا حداقل کودک پذیرای ناکامی باشد و پرخاشگری نکند. لازم است مطابق توان کودک از او انتظار داشت.

 

[ویتامین]

محیطی صمیمی ایجاد کنید.​

والدین با ایجاد روابط دوستانه و محیط صمیمانه و گرم می‌توانند تا حدّی زمینه پرخاشگری را کم کنند. همچنین، از طریق ذکر و بیان ملاطفت‌ها، محبّت‌ها و خوبی‌هایی که در دیگران وجود دارد، می‌توان بذر محبّت و لطف را در دل افراد کاشت و آن‌ها را نسبت به یکدیگر خوش‌بین کرد. باید به کودک تفهیم کرد با رفتارهای پرخاشگرانه نمی‌تواند برای خود دوست خوب انتخاب کند.