آموزشی چه موقع از () استفاده کنیم؟

[Nella]

برای بیان حالت یا لحن گوینده در نمایشنامه:

در برخی موارد، در نمایش‌نامه، لازم است لحن گوینده به مخاطب نشان داده شود. در چنین شرایطی، قبل از آن‌که نقل‌قول شود، داخل پرانتز به لحن یا حالت او و سپس به جمله اشاره می‌شود، مانند دیالوگ زیر:

 

[Nella]

مثال

دون ژوان: من فکر می‌کنم آنا، بهتر است که همین‌ جا بمانی.

آنا: (حسودانه) نمی‌خواهی که با تو باشم.

 

[Nella]

نکته: گاهی از علامت کروشه یا قلاب «[ ]» به‌جای پرانتز برای نمایشنامه‌ها استفاده می‌شود.

 

[Nella]

در فرمول‌های ریاضی:
در فرمول‌های ریاضی، فیزیک یا شیمی نیز از این علامت زیاد استفاده می‌شود که ممکن است در برخی از مقاله‌های علمی با آن مواجه شویم، مانند مثال‌های زیر:

 

[Nella]

مثال

p = (a + b) . 2

 

[Nella]

پرانتزها ابزار قدرتمندی در نوشتار هستند که به نویسندگان کمک می‌کنند اطلاعات جانبی را اضافه کنند، توضیحات را ارائه دهند یا لحن و ریتم جمله را تنظیم کنند. استفاده صحیح از آن‌ها می‌تواند متن را شفاف‌تر و جذاب‌تر کند.

 

[Nella]

با این حال، استفاده بیش از حد از پرانتز ممکن است باعث آشفتگی در خواندن شود و تمرکز خواننده را از پیام اصلی منحرف کند. تعادل در به‌کارگیری این علامت ضروری است تا نوشته ساختارمند و قابل‌فهم باقی بماند.

 

[Nella]

پرانتزها در متون علمی و فنی کاربرد فراوان دارند، زیرا امکان ارائه توضیحات اضافی بدون قطع جریان اصلی متن را فراهم می‌کنند. این ویژگی در مقالات پژوهشی، کتب تخصصی و راهنماهای آموزشی بسیار مفید است.

 

[Nella]

در نوشته‌های ادبی نیز از پرانتز برای بیان اندیشه‌های نویسنده یا شخصیت داستان استفاده می‌شود. این روش می‌تواند به درک بهتر احساسات و افکار شخصیت‌ها کمک کند و عمق بیشتری به روایت ببخشد.

 

[Nella]

در متون غیررسمی و محاوره‌ای، پرانتز به عنوان ابزاری برای بیان لحن یا افزودن نکات طنزآمیز به کار می‌رود. این شیوه می‌تواند نوشته را زنده‌تر کند و تعامل بهتری با خواننده ایجاد کند.