آموزشی چگونه یک شاعر شویم؟

[DEVL]

پنجمین گام : دسته بندی و نام گذاری برای تناسب وزنی بوجود آمده .
که این کار بصورت قرار دادی بوده و از هر حرکت و حرفی برای تقسیم بندی می توان استفاده کرد.اما دسته بندی ما باید به شکلی باشد که تناسب وزنی را ایجاد کند و آن به شکل دسته بندی 4 تایی یا 3 تایی یا 4 تا 3 تا می باشدکه در بیت بالا و همچنین بیت زیر اجرا گردیده.

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

در وص ل هم ز عش ق تو ای گل در آ ت شم


عا شق ن می ش وی ک ب بی نی چ می ک شم



حالا شما می توانید تقسیم بندی انجام شده را با هر حرفی که دوست دارید پر کنید و وزن بدست آمده را نامگذاری کنید .

مثلا بگوییم :
مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلن
و یا بگوییم :
تن تن ت تن ت تن ت ت تن تن ت تن ت تن
و یا ...

 

[|Queen|]

شعر، در لغت بمعني دانش و فهم و ادراك است كه چامه، سرود، سخن و چكامه نيز خوانده شده است و در تعريف شعر گفته اند كه: كلامي است موزون و مقفي كه داراي معني باشد، و اين تعريف شعر است. از روزي كه انسان شعر را شناخته است، آن را ملازم وزن يافته و آهنگ و وزن شعر، او را مسحور و مفتون خويش ساخته است.

 

[|Queen|]

به همين جهت ارسطو كه نخستين كسي است كه رساله اي در بارهء شعر از او در دست است، شعر را در مقابل نثر قرار مي دهد و از شعر، سخن موزون را اراده مي كند.



حكماي دورهء اسلامي نيز هميشه شعر را همراه و همزاد وزن شناخته اند؛ چنان كه ابوعلي سينا بلخي مي گويد: شعر سخني است خيال انگيز كه از اقوالي موزون و متساوي ساخته شده باشد

 

[DEVL]

شعر ، سروده، چامه یا چکامه یکی از کهن‌ترین گونه‌های ادبی و شاخه‌ای از هنر است. دهخدا در یادداشت‌های خود دربارهٔ شعر چنین می‌نویسد: «چکامه، چغامه، چامه، نَشید، نظام، سخن منظوم، منظومه، قریض. ظاهراً ایرانیان را قِسمی سرود یا شعر بوده و خود آنان یا عرب آن را «هَنَیمَه» می‌نامیده‌اند. قدیم‌ترین شعر ایرانی موجود گاتاهای زرتشت می‌باشد که نوعی شعر هجایی محسوب می‌شود».

شاعران و منتقدان، تعریف‌های گوناگون و بی‌شماری از «شعر» ارائه داده‌اند. در تعریف‌های سنتی دربارهٔ شعر کهن فارسی، ویژگی اصلی شعر را موزون و آهنگین بودنِ آن دانسته‌اند. در تعریف‌هایی دیگر، با دانش، فهم، درک، ادراک و وقوف یکی انگاشته شده‌است.

چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟

 

[DEVL]

دهخدا در فرهنگ لغت خود به تعاریف علمای عرب نیز اشاره کرده و می‌نویسد: «نزد علمای عرب کلامی را شعر گویند که گویندهٔ آن پیش از ادای سخن قصد کرده باشد که کلام خویش را موزون و مقفی ادا کند و چنین گوینده‌ای را شاعر نامند ولی کسی که قصد کند سخنی ادا کند و بدون اراده سخن او موزون و مقفی ادا شود او را شاعر نتوان گفت»چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟

 

[DEVL]

چگونه شعر بگوییم؟
برای شعر گفتن قواعدی وجود دارد که اکتسابی هستند و هر کسی می تواند با تمرین و تکرار تبدیل به یک شاعر شود. اما بخشی از استعداد شعر گفتن ذاتی است و افرادی وجود دارند که حتی سواد زیادی ندارند و قواعد شعر گفتن را بلند نیستند اما شاعران خوبی هستند، در عین حال، ما مراحل شاعر شدن را به شما می آموزیم.

فرض کنید امروز تصمیم گرفته اید که یک شعر از خودتان بنویسید و برای این کار مصمم هستید، اگر این چنین است تنها کافی است برخی قواعد شعر گفتن را یاد بگیرید، کمی مطالعه داشته باشید و گام های زیر را دنبال کنید:

چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟

 

[DEVL]

۱- شعر زیاد بخوانید

تا جایی که می توانید از شاعران مختلف، خصوصاً شاعران معاصر شعر بخوانید تا دامنه واژه ها در ذهن شما بیشتر شوند و تکنیک های شعر گفتن را به طور ناخودآگاه از این شعرها بیاموزید.

شعر خواندن اولین گام برای شعر گفتن است و برای این کار به چند شاعر بسنده نکنید، هر روز از شاعران جدید شعر بخوانید تا ذهن شما آماده شعر گفتن شود

چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟

 

[DEVL]

- همواره بنویسید

شاعر خوب کسی است که همواره با کلمات بازی می کند و قلم به دست دارد، می نویسد و پاک می کند. هرگز برای شعر گفتن نباید منتظر معجزه باشید، قلم خود را بردارید و دائماً در حال نوشتن باشید.

زیرا تمرین کردن به همراه خواندن شعرهای زیاد باعث آماده شدن و بازتر شدن ذهن شما خواهد شد. هر چند شعرهای اول خود را بدون ساختار بنویسید، اما در نهایت به چیزی که می خواهید می رسید.

چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟

 

[DEVL]

۳- همواره همه چیز را یادداشت کنید

کسی که شعر می گوید، باید یک قلم و کاغذ را همواره با خود داشته باشد و هر چیزی را که به ذهنش می رسد یادداشت نماید. گاهی شما با نوشتن تجربه یک روز خود، تنها یک بیت شعر می نویسید، اما روز به روز آن را گسترده تر می کنید و تبدیل به یک شعر خوب می شود.

چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟

 

[DEVL]

اشعار خود را بازنگری کنید

صرف این که شما یک شعر سروده اید و خودتان آن را می پسندید، دلیل کافی برای خوب بودن و کامل بودن شعر شما نیست. بنابراین شعر خود را از نظر معنا و مفهوم، قافیه و آهنگ و دیگر ساختارهای ادبی بررسی و بازنگری کنید تا به ایرادهای خود پی ببرید.

چگونه می توانیم شعر بنویسیم؟