موضوع نویسنده
- Aug
- 6,347
- 45,511
- مدال‌ها
- 23
به نام آفریننده نون و قلم
*سه نقطه*
قبل از هرچیزی بگویم که نمی‌دانم بعضی دوستان چگونه می‌توانند هر گاه دلشان اراده کند از آن سه نقطه‌ی فلک‌زده استفاده کنند.
می‌پرسید منظورت چیست؟
مثال: چشم‌هایش را باز کرد... مرا که دید... فریاد زد... بد و بیراه گفت... (که کاملا اشتباه است)
گاهی نویسنده می‌خواهد نوشته‌اش را تزیین کند؛ حال چه دیواری کوتاه‌تر از سه نقطه؟! اما نمی‌داند که اگر از جایگاه اشتباه آن هم صرف نظر کنیم و بگوییم اصلاً بیخیالِ صحیح و غلط بودنش، باز خودمان چه کنیم که حالمان نیز از آن همه نقطه در نقطه بهم می‌خورد. می‌خواهم بگویم آرایش ظاهریِ نوشته هم زیر سوال می‌رود!
از آن گذشته اگر بدانید تا چه اندازه با اعصاب بازی می‌کند، هیچگاه این گونه بیهوده از آن استفاده نمی‌کردید.
حال بیایید با کاربرد صحیح آن آشنا شویم.
کاربرد اول:
هرگاه بخواهیم جمله را ناتمام رها کنیم.
مثال: هیچگاه نتوانستم حرف دلم را برایش بازگو کنم و بگویم عاشقانه می‌پرستمش، بگویم که... .
کاربرد دوم:
هرگاه از سه نقطه به عنوان (و غیره) استفاده شود.
توجه داشته باشید که فقط و فقط از سه عدد نقطه‌ی ناقابل استفاده خواهد شد، به بیشتر نه کمتر.
مثال: گل‌های سوسن و یاسمن و شقایق و... طراوت و تازگی به باغ عموجان بخشیده بود.
کاربرد سوم:
در دیالوگ از سه نقطه برای نشان دادن مکث استفاده می‌شود.
و همین‌طور برای نشان دادن مکث در نمایشنامه، فیلمنامه و داستان.
مثال: مادر فنچان چای را در دست گرفت و گفت:
- می‌خوام یه صفایی به کتابخونه بدم... خیلی خاک خورده!
نکته✔: هرگاه جمله با سه نقطه به پایان برسد، حتما باید نقطه بعد از آن نوشته شود. میان سه نقطه و نقطه هم یک فاصله وجود دارد.
مثال: هیچگاه نتوانستم حرف دلم را برایش بازگو کنم و بگویم عاشقانه می‌پرستمش،بگویم که... .
↓
(نقطه‌ی آخر جمله)
نکته✔: سه نقطه به کلمه قبلش می‌چسبد و با کلمه‌ی بعدش یک فاصله دارد.
مثال: آن روز مباحثی از قبیل جریان الکتریکی و مقاومت الکتی و خازن و... را مطالعه کردم.
نکته✔: همان طور که از نامش پیداست، سه نقطه است. افزودن یا کاستن نقطه جایز نیست. یعنی اگر چهار، پنج، یا هر چند نقطه به جز سه نقطه باشد آن علامت نامش سه نقطه نیست. پس بعد از هر چیزی پنجاه‌وشش نقطه نگذارید، از تایپ آن انگشتانتان ناراحت می‌شوند!
*سه نقطه*
قبل از هرچیزی بگویم که نمی‌دانم بعضی دوستان چگونه می‌توانند هر گاه دلشان اراده کند از آن سه نقطه‌ی فلک‌زده استفاده کنند.
می‌پرسید منظورت چیست؟
مثال: چشم‌هایش را باز کرد... مرا که دید... فریاد زد... بد و بیراه گفت... (که کاملا اشتباه است)
گاهی نویسنده می‌خواهد نوشته‌اش را تزیین کند؛ حال چه دیواری کوتاه‌تر از سه نقطه؟! اما نمی‌داند که اگر از جایگاه اشتباه آن هم صرف نظر کنیم و بگوییم اصلاً بیخیالِ صحیح و غلط بودنش، باز خودمان چه کنیم که حالمان نیز از آن همه نقطه در نقطه بهم می‌خورد. می‌خواهم بگویم آرایش ظاهریِ نوشته هم زیر سوال می‌رود!
از آن گذشته اگر بدانید تا چه اندازه با اعصاب بازی می‌کند، هیچگاه این گونه بیهوده از آن استفاده نمی‌کردید.
حال بیایید با کاربرد صحیح آن آشنا شویم.
کاربرد اول:
هرگاه بخواهیم جمله را ناتمام رها کنیم.
مثال: هیچگاه نتوانستم حرف دلم را برایش بازگو کنم و بگویم عاشقانه می‌پرستمش، بگویم که... .
کاربرد دوم:
هرگاه از سه نقطه به عنوان (و غیره) استفاده شود.
توجه داشته باشید که فقط و فقط از سه عدد نقطه‌ی ناقابل استفاده خواهد شد، به بیشتر نه کمتر.
مثال: گل‌های سوسن و یاسمن و شقایق و... طراوت و تازگی به باغ عموجان بخشیده بود.
کاربرد سوم:
در دیالوگ از سه نقطه برای نشان دادن مکث استفاده می‌شود.
و همین‌طور برای نشان دادن مکث در نمایشنامه، فیلمنامه و داستان.
مثال: مادر فنچان چای را در دست گرفت و گفت:
- می‌خوام یه صفایی به کتابخونه بدم... خیلی خاک خورده!
نکته✔: هرگاه جمله با سه نقطه به پایان برسد، حتما باید نقطه بعد از آن نوشته شود. میان سه نقطه و نقطه هم یک فاصله وجود دارد.
مثال: هیچگاه نتوانستم حرف دلم را برایش بازگو کنم و بگویم عاشقانه می‌پرستمش،بگویم که... .
↓
(نقطه‌ی آخر جمله)
نکته✔: سه نقطه به کلمه قبلش می‌چسبد و با کلمه‌ی بعدش یک فاصله دارد.
مثال: آن روز مباحثی از قبیل جریان الکتریکی و مقاومت الکتی و خازن و... را مطالعه کردم.
نکته✔: همان طور که از نامش پیداست، سه نقطه است. افزودن یا کاستن نقطه جایز نیست. یعنی اگر چهار، پنج، یا هر چند نقطه به جز سه نقطه باشد آن علامت نامش سه نقطه نیست. پس بعد از هر چیزی پنجاه‌وشش نقطه نگذارید، از تایپ آن انگشتانتان ناراحت می‌شوند!
