فایل شده [کلیشه‌های عشق] اثر«معصومه بخشی کاربر رمان بوک»

[Afeljor]

جدال قلب_عقل
قلب عاشق شد و عقل را دور کرد
عقل رنجیده خاطر چشم را کور کرد
چشم اشک شد و کاسه بغض را پر کرد
بغض شکست و شهد عشق را شور کرد

 

[Afeljor]

یار بی بال

مرحبا یار تو از همه چیز بی‌خبری!
همه دیدند و گفتن تو یک رهگذری


بند کشیدم و چیدم از تو بال و پری
گفتم که در قفسی و نیست خطری!


فریاد زدی و گفتی که در عشق بی‌خردی
گفتن آوازش آزاد! مرد تو بی‌شرفی!؟


گفتم سکوت کن یار که تو بی من تلفی
خندیدی و گفتی که با یک دیوانه طرفی


بستن دهانت را گفتم هیچ نیست ضرری
تا که پرپر گشتی و گفتن از یار نیست اثری

 

[Afeljor]

نجوای مرگ و زندگی

کودکانه می‌دویدم در پی دریای چشمانت
تا که چینم بوسه‌ای از آن باغچه‌ی لبهایت
روز را دیدم، بی‌تو درد در من چیره می‌شد
مرگ خندان از دور آرام بر من خیره می‌شد
تا که مرگ رخ نما کرد دیوانه‌وار شاد گشتم
چون برگ زرد پاییز در پی آغوشِ باز گشتم
مرگ نزدیک شد اما از سرمایم به خود لرزید
خنده‌ی بر لبانش اشک شد و از من شرمگین
در پی آغوش گرمی دل به آتش می‌سپارم
تا که چیند خاطراتم دل خاک را می‌شکافم
عشق می‌دید و اما سر در برف فرو می‌کرد
اشکم را می‌بوسید و خنجر را فرو می‌کرد!
مادامی که مرگ می‌گفت بگذرو بگذار بگذرد
زندگی رو به من می‌گفت عشق بی‌گدار نگذرد

 

[Afeljor]

از لای دفتر قدیمیم شعرام، گفته‌ای رو دیدم که خاطرهام رو زنده کرد...


زندگی!
دل به خوشی‌های زود گذرت بستم
نگو که خطاکار هستم!؟
مگو این دل کیفور کفر شده است...
بگو از عالم و آدم زخم خورده است...

 

[Afeljor]

"دو رو"

تو را دیدیم و به یاد رنگین کمان غلتیدیم
به هر سازت شد ما تمام و کمال رقصیدیم
تو را دیدن و از رنگ‌هایت قالی‌ای بافتند
کسانی که از پیشت با جیب خالی تاختند!
نمی‌دانستیم با عشق زندگیمان را باختیم
نمی‌دانستیم از روی دروغش بلا را ساختیم
چشم می‌گویی و چرا فردا عوض می‌شوی
مگر نگفته بودی بر جانم بی‌غرض می‌شوی!؟
اینجا بزنند ما بایستی معذرت خواهی کنیم!
اینجا از نداشته‌هایمان باید عذر خواهی کنیم!
تو را دیدن و از رنگ‌هایت قالی‌ای بافتند
نفهمیدی مردم تو را زیر پایشان انداختند!

 

[Afeljor]

تو چون قند غلتیدی در آغوش تلخ چایی روزگارم
هر چند تلخ اما ‌چه شیرین کردی چایی را به کامم

 

[Afeljor]

کاش می‌شد به وقت طوفان نگاهت، صدایت کنم
کاش می‌شد به جای سکوت، یک جانی فدایت کنم

 

[Afeljor]

نه تو معشوق زیبای شهر و
نه من عاشق تنهای شب
نه تو بی‌باکی و پاکی
نه من بی‌حاشیه و خاکی

 

[Afeljor]

اگر روزی عاشق شدی خودت را دور نریز
آرزوهایت را برای آرزوهایش به گور نریز

اگر روزی دلت به دام عشق کسی غلتید
تمام وجودت را به خاطرش بیرون نریز

 

[Afeljor]

وقتی ناراحتی چطور می‌توانی بخندی!؟
من هنوز درگیر اشک‌های بچه‌گانه‌ام!
هیچگاه نتوانستم مانند تو بزرگ شوم...
می‌ترسم با رویاهایم زنده به گور شوم...
در حال مرگ چطور چشمانت را می‌بندی!
من با چشمان باز و حسرت بچه‌گانه‌ام!