مشاعره یک دوبیتی بگو

[mobina01]

چه ها با جان خود دور از رخ جانان خود کردم
مگر دشمن کند این ها که من با جان خود کردم

طبیبم گفت درمانی ندارد درد مهجوری
غلط می گفت خود را کشتم و درمان خود کردم

 

[سایه مولوی]

بامت بلند باد که دلتنگی‌ات مرا
از هر چا هست غیر تو بیزار کرده است

 

[amir mohamad]

در عشق تو گر دل بدهم جان ببرم
هرچه بدهم هزار چندان ببرم

چوگان سر زلف تو گر دست دهد
از جمله جهان گوی ز میدان ببرم

 

[سایه مولوی]

گفته بودم بعد از این باید فراموشش کنم
دیدم وز یاد بردم گفته‌های خویش را

 

[amir mohamad]

گفته بودم بعد از این باید فراموشش کنم
دیدم وز یاد بردم گفته‌های خویش را

مثل مادر عاشق از روز ازل حسرت کش است
هرکسي او را به زخمي تازه مهمان مي کند

عاشقان در زندگي دنبال مرهم نيستند
درد بي درمانشان را درد درمان مي کند

 

[سایه مولوی]

سوختن قصه‌ی شمعست ولی قسمت ماست
شاید این قصه‌ی تنهایی ما کار خداست
آنقدرسوخته‌ام با همه بی تقصیری
که جهنم نگذارد به تنم تاثیری

 

[amir mohamad]

سوختن قصه‌ی شمعست ولی قسمت ماست
شاید این قصه‌ی تنهایی ما کار خداست
آنقدرسوخته‌ام با همه بی تقصیری
که جهنم نگذارد به تنم تاثیری

تا شنیدم که تو از شعر خوشت می اید
چند وقتی است که یک شاعر پر چانه شدم
عقل با عشق شنیدم که نمی سازد پس
روزها عاقل و شب شاعر دیوانه شدم

 

[سایه مولوی]

شبیه طفل سرکشی که کشد مادرش به خاک
تو را می‌خواهم و برایم نمی‌خرد

 

[amir mohamad]

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من
بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب‌ وخور کردی مرا
سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من
مولانا