مشاعره یک دوبیتی بگو

[مژگان سلاجقه]

چشم بد خستش ولیکن عاقبت محمود بود
چشم بد با حفظ حق جز باطل و سودا نبود
هین مترس از چشم بد وان ماه را پنهان مکن
آن مه نادر که او در خانه جوزا نبود

 

[مژگان سلاجقه]

در دل مردان شیرین جمله تلخی‌های عشق
جز شراب و جز کباب و شکر و حلوا نبود
این شراب و نقل و حلوا هم خیال احولست
اندر آن دریای بی‌پایان بجز دریا نبود

 

[مژگان سلاجقه]

یک زمان گرمی به کاری یک زمان سردی در آن
جز به فرمان حق این گرما و این سرما نبود
هین خمش کن در خموشی نعره می‌زن روح وار
تو کی دیدی زین خموشان کو به جان گویا نبود

 

[مژگان سلاجقه]

عشق را از من مپرس از ک.س مپرس از عشق پرس
عشق در گفتن چو ابر درفشانست اي پسر
ترجماني من و صد چون منش محتاج نيست
در حقايق عشق خود را ترجمانست اي پسر

 

[مژگان سلاجقه]

اندر دل بی وفا غــم و ماتم باد
آن را که وفا نیست ز عالم کم باد
دیدی که مـرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غـم که هزار آفرین بر غم باد

 

[مژگان سلاجقه]

من اگر دست زنانم نه من از دست زنانم
نـــه از اینم نــه از آنم مــن از آن شهر کـلانم
نـــه پـــی زمــــر و قمــارم نه پی خمر و عقارم
نـــه خمیـــرم نــــه خمـــارم نــه چنینم نه چنانم

 

[مژگان سلاجقه]

مـــن اگـــر مسـ*ـت و خرابم نه چو تو مسـ*ـت شرابم
نه ز خاکم نه ز آبم نه از این اهــــل زمــــانم

 

[مژگان سلاجقه]

خـــرد پـــوره آدم چـــه خبـــر دارد از ایــن دم
کــــه مــن از جمــله عالــم به دو صد پرده نهانم
مشنـو این سخن از من و نه زین خاطر روشن
که از این ظاهر و باطن نه پذیرم نه ستانم…

 

[مژگان سلاجقه]

من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانم کردی
می ترسیدم که گم شوم در ره تو
اکنون نشوم گم که نشانم کردی

 

[مژگان سلاجقه]

مطربا این پرده زن کان یار ما مسـ*ـت آمدست
وان حیات باصفای باوفا مسـ*ـت آمدست
گر لباس قهر پوشد چون شرر بشناسمش
کو بدین شیوه بر ما بارها مسـ*ـت آمدست