فایل شده ● آرامش‌دلیِ من اثر s.h مبینا ●

[mobina01]

فکر این‌که کسی را داشته باشی که در وقت آزردگی، همدلت باشد حس خوبی می‌دهد. آرامشت باشد، آسایش را برایت فراهم کند، زیباست نه؟!
این‌که برای کسی مهم باشی و برایت تلاش کند، برای در رفاه بودنت، برای آن‌که چشمت دور از حسرت باشد... .

 

[mobina01]

از کودکی، پدر این این حس را در ما برمی‌انگیزد.
حسِ خوبِ ارزشمند بودن را. بعد از آن هم، حتماً کسی هست که ما را بخواهد و امنیت‌مان بدهد. که دلمان گرم باشد به بودنش، به همراه بودنش.

 

[mobina01]

این یک اصل مهم است. این‌طور نیست؟ که به کسی اطمینان داشته باشیم تا رازهای مگو را با او در میان بگذاریم. با او حرف بزنیم طوری انگار با خود حرف می‌زنیم. مانند یک روح در دو بدن بخشی از دنیای هم باشیم. نیاز نیست؟!

 

[mobina01]

هست، هست، هست! بدون عشق می‌شود زندگی کرد می‌شود ادامه داد، هر چند سخت اما غیرممکن نیست. بدون امنیت و اطمینان نمی‌شود زندگی کرد، نمی‌شود که نمی‌شود که نمی‌شود!

 

[mobina01]

مسلماً معشوق کسی بودن برای خود عشقی داشتن خیلی خوب است. خیلی زیباست که کسی باشد تا به او عشق بورزی و همچنین او تو را در عشقش غرق کند و از هر چیزی بی‌نیازت کند.

 

[mobina01]

اما شاید باور نکنید که داشتن کسی که تکیه‌گاهت باشد، از آن هم بهتر است، چون هر چه‌قدر هم عاشق باشی، عشق روزی شاید ته نکشد اما کم‌رنگ که می‌شود. اطمینان ولی کم‌رنگ نمی‌شود.

 

[mobina01]

***
آرامش‌دلیِ من! سپاس‌گزارم که گرمای وجودم هستی‌. که حتی قادر نیستم به نبودنت فکر کنم و خیالی جز تو را در سر بپرورانم. از ابتدا که عاشق نبودم. هیچ‌کَس از ازل شیفته نبوده. با این‌ حال عشق دلیل نمی‌خواهد.

 

[mobina01]

به قول شاعر:
عاشقی را چه نیاز است به توجیه و دلیل
که تو ای عشق همان پرسش بی‌زیرایی

عشق که علت نمی‌خواهد اما می‌دانم که آرامش‌دلی شدن دلیل می‌خواهد. این‌که کاری کنی تا پناه معشوقه‌ات باشی حسِ خوبِ قدرت دارد. قدرت عشق به زندگی!

 

[mobina01]

تو آرامش‌دلیِ من هستی، منبع معجزه بخش من. در آغوشت که هستم فارغ از تمامی رویدادهای جهان آرام هستم. قلبم آرام می‌گیرد و من از اعماق وجودم دوستت می‌دارم.

 

[mobina01]

اگر در پرتلاطم‌ترین مرحله عمرم باشم، اگر جنگ باشد، نفس از سی*ن*ه‌ام بالا نیاید و جانم را که بگیرند و تو بغلم کنی، هیچ‌چیز اهمیتی ندارد. چه‌گونه می‌توان در آغوشِ تو بود و به چیزی غیر از آن فکر کرد؟!