فایل شده ● تیامیس اثر ام کا اچ p.r ●

[ام کا اچ p.r]

چشمانم به فدای چشمان زیبایت همه‌ی دارایی‌های مرا گرفتی، همه‌ی خنده‌هایت، نگاه‌های گیرا، موهای زیبایت،
همه‌ی دارایی‌های مرا به یغما بردی و حال من حتی نمی‌توانم در هیچ دادگاهی برای گرفتن سهمم از خنده‌هایت شکایت کنم!

 

[ام کا اچ p.r]

در کافه تنها نشسته‌ام روبروی پنجره درست همان‌جایی که همیشه وقتی دیر می‌رسیدی می‌ایستادی و برایم ادا در می‌آوردی تا بخندم ولی این‌بار تنها پشت پنجره چهره‌ی غبار گرفته‌ی شهر و عابر‌انی هستند که بی‌صدا رد می‌شوند و هیچ‌کدام دخترک پشت پنجره را نمی‌بینند که نگاه منتظرش را به قاب خیابان دوخته و برای دیدار عزیزش لحظه شماری می‌کند.

 

[ام کا اچ p.r]

می‌دانی امروز کتانی‌های سفیدم را پوشیده‌ام کتانی‌هایی که یادگار قدم‌زدن‌‌های پر اشتیاق من و تو در خیابان‌های مسکوت این شهر است خیابان‌هایی که حتی شهرداری هم از وجود آن خبر ندارد و من و تو به گمان کودکانه‌ی‌مان آنها را کشف کرده‌ایم خیابان‌های من و تو همان خیابان‌های عاشقی! ولی حیف امروز تویی نیستی که با هم شهر را متر کنیم و از عاشقانه‌ها سخن بگوییم. آه،امروز من دوباره دست در دست خاطرات تو داده‌ام و با هم شال و کلاه کرده‌ایم برای خیابان گردی.

 

[ام کا اچ p.r]

هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم روزی پیچکی به نام عشق دور قلبم بپیچد و دست‌های سردش روحم را در آغوش بگیرد ولی می‌بینی هیچ‌‌چیز مانند افکار ما نیست. شاید کسی مثل من هیچ‌وقت گمان نمی‌کرد عاشق شود و عشق مانند نسیمی بهاری گیسو‌ان احساسش را نوازش کند و به آرامی از کنارش رد شود گویی از اول نسیمی نبوده، عشقی نبوده!

 

[ام کا اچ p.r]

اشک‌ یعنی حرف‌هایی که جاماند پشت دیوار گلویت یعنی دردهایی که به جای خون در قلبت پمپاژ می‌شوند و حقیقت‌هایی که سال‌ها پشت دروغ‌های شیرین سنگر گرفته و ترس از آشکار شدن دارند. یعنی عقده‌هایی که سال‌های سال پشت گلویت سد معبر می‌کند و روزی مانند آتش‌فشانی فعال سر باز می‌کنند. یعنی عشق‌هایی که هرگز کسی از آن خبردار نشد و در سکوت دفن شدند.

 

[ام کا اچ p.r]

می‌دانی تا قبل از تو من دختری بودم تنها، سرد و ساکت! ولی بعد از رفتن تو من دختری شدم؛ تنهاتر،سردتر و ساکت‌تر. می‌بینی رفتنت هیچ تغییری در من ایجاد نکرده‌ است فقط فعل‌های جمله‌ی مرا خوب به‌ هم ریخته است همین.

 

[ام کا اچ p.r]

خاصیت عشق این است که آدم را محکم‌تر می‌کند! محکم‌تر برای چه؟! برای تحمل حرف‌های زهرآلود امثال تو، برای؛ همه‌ی تحقیرها،حرف‌ها، و تهدید‌ها. بعد از کسانی که در فقر و گرسنگی و جنگ به سر می‌برند دلم بیشتر از همه برای عاشق‌ها می‌سوزد شاید فقیر و گرسنه نباشند و در جنگ هم به سر نبرند اما همه‌ی این حس‌ها را با هم تجربه می‌کنند. جنگیدن برای رسیدن به عشق، فقیر بودن در راه عشق و گدای محبت بودن از یار بی‌احساس.

 

[ام کا اچ p.r]

چشمانت را بستی و رفتی! من هم چشمانم را می‌بندم تا همه‌ی خاطراتت، فال‌هایی که مژده‌ی وصال می‌دادند و آهنگ‌هایی که روزی با عشق دروغگینت برایم زمزمه می‌کردی بار و بندیل‌شان را جمع کنند و مثل همه‌ی مسافرها از کنارم بروند.

 

[ام کا اچ p.r]

تمام حرف‌هایت را یادم هست گفته بودی به عشق اعتقادی نداری، گفته بودی دنیا دو روز است شاد باش و به هیچ‌چیز دل نبند همه در این دنیا مسافرند، همه‌ی این‌ها را گفته بودی و من واو به واو حرف‌هایت را حفظ کرده بودم ولی نمی‌دانستم که همه‌ی این حرف‌ها مقدمه‌ای است برای رفتن بدون خداحافظی‌ات.

 

[ام کا اچ p.r]

دل‌تنگی چیزی شبیه به تیک‌تاک ساعت دیواری و نگاه میخ‌کوب شده‌ای بر آن است که انتظار می‌کشد می‌دانی حتی عقربه‌های ساعت هم برای آدم دل‌تنگ دل‌شان می‌سوزد و تند‌تر حرکت می‌کنند ولی تو هنوز هم در حال رفتن و دور شدن از منی، آنقدر دور که حتی رد پاهایت از روی شن‌های سوزان این عشق پاک شده است.