فایل شده ● خمود اثر ام کا اچ ●

[ام کا اچ p.r]

رفتارهای بعضی از آدم‌ها تقصیر تو نیست. چون تو هیچ‌وقت نمی‌توانی خودت را شبیه آن چیزی کنی که آنها می‌خواهند می‌دانی چرا؟! چون هر کدام از آنها از تو رفتارهای متنوعی می‌خواهند که تو نمی‌توانی به آن‌ها هم‌زمان پاسخ دهی! با این حال من فکر می‌کنم که این‌گونه آدم‌ها ایده‌آل‌های خود را در دیگران جست‌وجو می‌کنند! ایده‌آل‌هایی که هرگز به آن نرسیده‌اند.

 

[ام کا اچ p.r]

گاهی به جایی می‌رسی که نه حرف‌ها و نه‌ نبودن‌ها دیگر برایت مهم نیست چرا که تو جایی میان گدازه‌های جهنم ایستاده‌ای و در سونامی‌ای از جنس بغض دست‌ و پا می‌زنی نمی‌دانم می‌فهمی چه می‌گویم یا نه ولی این همان حسی‌ست که یک لحظه بعد از رفتن آدم‌ها به آدم دست می‌دهد!

 

[ام کا اچ p.r]

کاش همان‌طور که دلمان برای رفتن کسی پیچ و مهره‌اش می‌گرفت و خراب می‌شد برای بودن کسی دیگر پیچ و مهره‌اش از حالت گرفتگی خارج می‌شد و طرح لبخند بر روی زنگار‌های انبوهش نمایان می‌شد، این گونه شاید کمی از التهاب این درد ها کم می‌شد.

 

[ام کا اچ p.r]

ما بیشتر اوقات قدر کسانی که در کنارمان هستند را نمی‌دانیم اما برای کسانی که رفته‌اند حسرت و اندوه نقاشی می‌کنیم و به دیوار دل‌هایمان قاب می‌کنیم ولی کاش به فکر بقیه‌ی اتاق‌های دلمان باشیم و به کسانی که در کنارمان هستند محبت کنیم این‌گونه شاید شادی به خانه‌هایمان برگردد!

 

[ام کا اچ p.r]

خمود‌وار در پس تاریکی‌های این شب ایستادم
خمود و خسته! من از جنگ با بغض‌هایی می‌آیم که رفتنش بر سرم آوار کرده است هیچ‌وقت نگفته بودم ولی گاهی رفتن آدم‌ها به اندازه‌ی آمدن زلزله‌‌ی بم غم دارد، آه ای دریغ و حسرت همیشگی بعد او چشمانم طرحی از نم دارد! نمی‌دانم چه بگویم ولی بدون او «من» چیزی کم دارد

 

[ام کا اچ p.r]

بیا رهایش کنیم هی از او سخن نگوییم پشت سر مرده که حرف نمی‌زنند! چه؟ می‌گویی نمرده؟ راست می‌گویی شاید او زنده باشد و همین حالا در یکی از خیابان‌های خیس شهر در حال قدم زدن باشد اما برای من او مانند همان اشک‌هایی بود که از چشمم افتاد و به دره‌ای از جنس مرگ سقوط کرد! آری دیگر تا صبح برای رفتنش تب نمی‌کنم و بالشم با عطر اشک‌هایم خوش‌بو نمی‌شود!

 

[ام کا اچ p.r]

آهای آدم‌ها بیایید که می‌خواهم تکه‌های یخ‌زده‌ی عشقم را به حراج بگذارم زودتر بی‌آیید که بازار فروشش امروز خیلی گرم است یک تکه‌اش را تاکنون غرورش برده و تکه‌ای دیگر را بی‌اعتنایی‌اش و بزرگترین تکه را هم خیانتش، آه فقط یک تکه‌ی کوچک دیگر باقی مانده از آن عشق بزرگ!

 

[ام کا اچ p.r]

حال می‌خواهم آن تکه‌ی کوچک باقی مانده را هم به او بفروشم ولی آن را از من نمی‌خرد گویی آن را گذاشته برای روز مبادا، برای وقتی که نابود کردن بقیه‌ی تکه‌های عشقم تمام شد! شما هم که مشتری نیستید فقط نگاه می‌کنید او هم که این تکه‌ی شکسته‌ شده‌ی پر زخم را نمی خرد پس بهتر است به دست مهربان باد بسپارم آخرین تکه از این عشق را.

 

[ام کا اچ p.r]

نشسته‌ام خمود‌وار و خسته در وسط زندگی‌ای که نبودنت را آینه‌وار در چشمانم منعکس می‌کند و بوی دلتنگی را چون رایحه‌‌ی گل‌های محمدی به مشامم می‌رساند ولی گردی از دلتنگی و تاریکی بر روی این گل‌ها پاشیده شده گویی که بهار هم برای رفتن تو ناراحت شده است!

 

[ام کا اچ p.r]

می‌دانی عزیزم تو نادرست‌ترین انتخاب من و در عین حال درست‌ترین اشتیاق من هستی! ولی چه حیف که گاه یک اشتباه ساده روابط میان پاییز و برگ‌های زرد را به هم می‌ریزد! گفته بودم که بیا پاییز را رها کنیم و به بهار سلامی دوباره دهیم ولی گویا برای تو هیچ‌چیز به غیر از بهار مهم نبود حتی این‌که پاییز برگ کوچکی مانند من را در گرداب بلاهایش غرق می‌کند