فایل شده ● شب‌هایِ بی‌تو اثر زری ●

[itszari.]

نام دل‌نوشته: شب‌هایِ بی‌تو
اثر: زری
ناظر : @M.B.D
ژانرها: تراژدی، درام
ویراستار: @DLNZ
کپیست: @شاهدخت
خلاصه: بی‌تو شب‌هایم را سر خواهم کرد.
دیگر نه تو، نه خدایت، نه دستانت و نه آغوشت
نمی‌تواند حالم را خوب کند؛ دیگر همدرد من، جام ش*راب و کام‌کام سیگار است و بس.
دیگر تو نمی‌توانی همدردم باشی. تو خودت برای من یک درد بی‌دوا بودی که آخر، گلویم را فشردی و مرا کُشتی.

 

[ALVIN]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[itszari.]

هرگز نتوانستی زخم‌هایی که بر قلبم
حکاکی شده است را ببینی.
هرگز نتوانستی زخمِ زبان‌هایی را
که در گوشم آرام زمزمه می‌کردی را بشنوی.
اما من زخم‌هایی که بر روی قلبت بود را دانه به دانه شمردم و برای هر کدام از زخم‌هایت یک
دارو تجویز کردم و زخم‌هایت را درمان کردم.
اما چه حیف که تو در یکی از دستانت خنجر
و در دست دیگرت نمکدان داشتی، خنجر‌هایت را بر دلم زدی و بلافاصله بر زخم‌هایِ تازه‌ام نمک پاشیدی!

 

[itszari.]

میانِ شلوغی‌هایت هرگز فریادهایم را نمی‌شنوی.
وقتی همه‌جا را سکوت فرا گرفت و دانه به دانه‌ی چراغ‌های شهر که خاموش گردید؛ و تنهایی دامانت را گرفت، در آتشِ نبودم خواهی سوخت و آن روز به تماشایِ تو لحظه‌ای درنگ نخواهم کرد.
با اشتیاق تورا تماشا خواهم کرد و به اندازه تمام شب‌هایی که به یادت تا صبح گریستم بلند قهقهه خواهم زد.

 

[itszari.]

شب‌هایِ بی‌ستاره‌ام خواهد گذشت.
شب‌هایی که اتاقم تاریک و سرد است خواهد گذشت.
روزی آسمانم پر ستاره خواهد شد.
روزی همانند ماه که گویی نورانی‌ست به پنجره‌ی اتاقم می‌تابی.
اما نه دیگر ستاره‌ها برایم اهمیتی دارد.
و نه ماهی که هر شب تماشایش می‌کردم اما او
هیچ‌گاه برایش اهمیتی نداشتم اما بر پنجره‌ی اتاق همگان تابید الی پنجره‌ اتاقِ من!

 

[itszari.]

من هم روزی تورا در اتاقی سرد و تاریک که گوشه به گوشه‌ی آن را غم فرا گرفته است، رها خواهم کرد.
من هم روزی همانند تو، دلم را به دریا خواهم زد‌.
حتی اگر آن روز کشتی‌ات هم به گل بنشیند خم به ابروهایم نخواهد آمد‌!

 

[itszari.]

فکر می‌کردم هرگاه بی‌قرار باشم.
می‌توانی قرارم باشی
فکر می‌کردم هرگاه تنها بودم
می‌توانی تکیه گاهم باشی
فکر می‌کردم اگر باورت کنم
می‌توانی پایبند قول‌هایت باشی.
اما چه حیف که من در خوابِ غفلت
به سر می‌بردم و تو؛ با خنده می‌گفتی
آخر توانستم او را در خوابِ غفلت رها کنم.
آخر توانستم او را با رویاهایی که با من در سر داشت؛ رها کنم و به رویاهایم که بعد از اوست فکر کنم.

 

[itszari.]

با دروغِ شیرینت خنده بر لب طرح زدم.
با تو بودن را به تنهایی‌هایم ترجیح می‌دادم.
اما حال که دروغ‌هایت بر روی آب شناور شده است!
تنهایی‌هایم را دوست دارم؛ هر چند پر از اشک و غم است اما هیچ دروغی در آن نیست...

 

[itszari.]

کاش جایِ تو تنهایی‌هایم را در آغوش می‌کشیدم.
آغوشِ تو جایِ امنی نبود من یک تکیه‌گاه می‌خواستم؛ اما تو تمامِ دردهایی که در دنیا وجود داشت را بر رویِ سرم آوار کردی، کاش هیچ‌گاه آغوشت را به عنوانِ تنها تکیه‌گاهم نمی‌پذیرفتم... .

 

[itszari.]

بزرگ‌ترین اشتباهِ زندگی‌ام آن بود که دروغ‌هایِ شیرین را باور کردم و هرکَس که اشتباه می‌کرد فرصتی دوباره به او می‌دادم که گویی جبران کند.
اما اشتباهم درست همین‌جا بود؛ هر چه‌قدر بیشتر فرصت می‌دادم خودم داغون‌تر می‌شدم. شاید باز هم مرتکب اشتباه شوم، اما هرگز یک اشتباه تکراری را دوبار تکرار نخواهم کرد.