فایل شده ● غروب سرد اثر راضیه کیوان نژاد ●

[Raaz67]

نام دلنوشته: غروب سرد
ژانردلنوشته: عاشقانه، درام
نام نویسنده: راضیه کیوان نژاد
ناظر: @vian
ویراستار: @ترنم مبینا
کپیست: @'elahe
مقدمه:
غروب از چه می‌آید؟ وقتی خورشید انوار طلایی‌اش را برمی‌دارد و کوچ می‌کند به پشت ابروهای نیلگون و پنهان می‌شود و منظره‌ای زیبا می‌سازد؛ امّا غروبی که از روز جمعه برایم ساختی، خورشیدش را سوزاندی و من هیچ‌گاه به پشت ابری نه پنهان شدم و نه کوچ کردم و نه صحنه زیبایی خلق کردیم، امّا تو... .

 

[Ayumi]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡ ​

 

[Raaz67]

می‌دانی!
عشق باید باشد تا که غروب جمعه دلت گرفت، سر بر آسمان یار بگذاری.
گر روزگار، بر وفق مرادت چرخ نزد و غبار غمش را بر دلت نشاند، با دستان ما‌‌من گرمش، غبار دلت را پاک کند.
گیسوان آبشاری کمندت را رج به رج ببافد و به‌به و چه‌چه کند، امّا نه هر عشقی و نه، با هر بهایی و نه، به هر قیمتی... .

 

[Raaz67]

درست است،
که یکی باید باشد تا به بهانه‌اش برگ‌های رنگارنگ پائیز را لمس کنیم و آهنگ خش‌خش راه رفتن رویش را به گوش دل بسپاریم و انار دی شود، قرمزی لب‌های خندانمان در شب یلدا و غروب آفتاب شود زیباترین تصویر روزهای جمعه و آهنگ همایون شود زمزمه‌ی زیر لب‌هایمان، امّا به چه قیمتی؟ به قیمت آب و دان دادن به جوجه‌ی نوپای تنوع طلبیمان یا نفر سوم شدنمان همانند خسرو میان عاشقانه‌های فرهاد و شیرین... .

 

[Raaz67]

باور کن برایم غم انگیز بود که جای‌جای خیابان آبان، موقع غروب جمعه، پر بود از قرارهایی که یکی نیامده بود و دیگری چتر به دست، منتظر، میان زمین و هوا مانده بود. یکی بی‌قرار و دل‌شکسته با چشمان گریان از راه رفته‌اش باز می‌گشت... امّا، اندوه منِ زخم خورده، از هر دو جنس بود؛ جنس سومی که روز ولنتاین، قلبشان از سنگ شده بود و دستانشان، فاصله‌ای میان دو عاشق دیگر.

 

[Raaz67]

من در خیابان آبانِ همیشگی که نامش را شوقِ دیدار گذاشته بودیم، مانند تمام روزهای جمعه‌ی دیگر، منتظر نشسته بودم و چشمم به راه قدم‌های کسی بود که روزی برایم شاهزاده با اسب سپید بود و زودتر از من با شاخه گلی که بعدها فهمیدم خنجر خونینی برای قلب و روحم است، ایستاده بود، امّا حالا او مانند تمام جمعه‌های تعطیل، در تقویم دیدارمان برای قلبش، تعطیلی رسمی اعلام کرده بود و نیامد.

 

[Raaz67]

قدم زدن آن هم در آن وقت غروب جمعه که تیله‌هایم شاهد دو لب خندان و اشک شوق دیدار و خوردن بستنی دو نفره بود، حالم را دگرگون می‌کرد، امّا خبری از آن دلِ گرم چند سالِ پیشم نبود؛ چرا که همان خنجرِ گل نمایت، دلم را کشته بود و کرکره‌ی "تسلیت، تا اطلاع ثانوی تعطیل می‌باشد."کشیده بود.

 

[Raaz67]

می‌دانی!
وقتی کسی می‌میرد، می‌گویند خاک سرد است. کمی خاک عطر تنش را روی سرش بریزید تا سرد شود از عزیزش امّا برای کسی که دلش مرده چه؟ چه خاکی بر سرش بریزند تا سرد شود از آن عشقی که یارش، یار نبود و بار بود، بار سنگینی برای قلبش که جز لگدمال کردن خاطرات تپانده شده در کنج دلش و آشوب کردن روزهایش چیزی باقی نگذاشته است؟!

 

[Raaz67]

گفتم سرد!
تا به حال به واژه‌اش فکر کرده‌ای؟
از نظر من، واژه‌ی بدجنسی است؛ حتّی نوشته‌ی ظاهری‌اش هم کنار هر چه بیاید، کنارش یخ می‌زند. چه برسد کنار قلب و عشق... .

 

[Raaz67]

امّا من از چشمان سرد آدم‌ها می‌ترسم. چشمان سرد، لب‌های داغ از حرف را هم به‌هم می‌دوزد و حرف را در دهان، سرد می‌کنند که دیگر آن طعم اولیه را به دهانِ مغز و قلب نمی‌دهد و بی‌مزه است.