فایل شده ● محکوم به فلاکت اثر s.h مبینا ●

[mobina01]

دلنوشته: محکوم به فلاکت
دلنویس: s.h مبینا
ژانر: اجتماعی، تراژدی
تگ: برگزیده
کپیست: @الهه ماه :)
ناظر: @سپید
ویراستار: @سپید
مقدمه: واژه‌ ایست که تمام بدی‌ها می‌تواند از آن سرچشمه گیرد. چیزی که درک آن برای بعضی سخت است، اما عده‌ای خیلی خوب می‌دانند منظورم چیست! کلمه‌ای که می‌تواند شاهد خاکستر شدن استعدادها، آرزوها و رویاها، به خاطر او باشد. بودن در این حالت، فلاکتی‌ست که زندگی برای ما، حکم کرده.
«فقر، کلمه‌ی‌ عجیبی‌ست.»​

 

[شهرزاد قصه گو]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات] ​

 

[mobina01]

در دنیای کودکان، «نیستی» وجود ندارد. عشق هست، محبت هست، توجه هست و پول هم هست. آنها کاخ رویاهایشان را روی این چهار ستون بنا می‌کنند. می‌دانید که اگر یکی از ستون‌ها نباشد، چه اتفاقی خواهد افتاد! با گذشت زمان، ستون‌های دیگر نیز سست و متزلزل خواهند شد.

 

[mobina01]

این‌جا آن ستون پول است. که اگر نباشد، ستون‌های دیگر نیز سخت پایدار می‌مانند. فقر، نیستی و نداری، حسِ منزجرِ حقارت را القا می‌کند. اما با این حال، کاش این فقر خانمان سوز، فقط فقر مادی باشد و وای بر مردمی که فقر فرهنگی داشته باشند!

 

[mobina01]

«آستین نو، بخور پلو»
به راستی که بهلول دانا بود. این حقیقت انکار نشدنی‌ست که ثروت، احترام می‌آورد. البته این به آن معنی نیست که انسان‌های سطح پایین محترم نیستند!
کلمات رنگ دارند. از نظر من رنگ فقر، خاکستری است و چیزی تا سقوطش به قعر سیاهی نمانده.

 

[mobina01]

علاوه بر آن، کلمات دارای احساس نیز هستند.حس می‌کنم در فقر، حقارت، درد، زشتی و جنایت نیز هست که هر کدام سرّ دراز دارند.
احساس حقارت در فقر. حقارتی که منشأ آن فقر باشد، حس خجالت را به همراه خود دارد.

 

[mobina01]

مانند حس که دانش آموزی در اول مهر، با کفش‌های کهنه و مندرس خود نزد دوستانش حاضر می‌شود و مورد تمسخر آنان قرار می‌گیرد. زمانی که آن دخترک دانش آموز، خود را بابت فقیر بودنش، خانواده‌ی فقیری که دارد، لعن و نفرین می‌کند.

 

[mobina01]

در اصل کسی باید مورد لعن قرار گیرد او نیست، دوستانش هستند که بویی از شعور نبرده‌اند. اما چاره چیست وقتی بی‌شمار فرهنگ‌ غلط داریم؟!
مثل مادر و پدری که از روی فرزندان خود شرم‌زده اند‌ که نتوانستند نیازهایشان را تأمین کنند.

 

[mobina01]

همان جاست که مَثَل معروف این روزها به گوشمان می‌خورد:
خداوند، کسی را شرمنده خانواده‌اش نکند!
و به راستی که همه باید برای اجابتش، دست به دعا شویم. از صمیم قلب خواهانم فرزندی، شرمندگی والدینش را حس نکند و نبیند. چون تا عمر به پایان برسد، این داستان تراژدی، پشت پرده‌ی چشمانش خواهد ماند.

 

[mobina01]

فقر درد بسیاری بدی‌ست. به قعر چاه می‌کشاند و آیا در چاه، رنگ هم هست؟ به جز سیاهی در دنیایی که فقر دارد چه می‌توان دید؟ فقط کورسویی امید وجود دارد که با دل‌خوشی، همه سعی در باورکردنش دارند و خود می‌دانند که این امید، واهی است.