فایل شده ● مرا نقاب‌ها به درد می‌‌آورند اثر زیبا ●

[لیلیت]

کسی در وجودت آهسته می‌شکند؛ ویران می‌شود و تو ناخداگاه هراسِ تنهایی بر‌می‌داری. هیاهویِ ساعت شماره دقیقه‌ها موسمِ رسیدنِ تو را به غفلت نوید می‌دهند. ماه در سرخیِ خونِ خودش تو را به تماشا می‌‌نشیند. چه آشناست این‌جا!

 

[لیلیت]

حال که با چشم‌های خاموش به کالبدِ بدونِ روحت زل زده‌ای! حال که به حیرتِ نشسته‌ای و کلاغ‌های نگون‌بخت به مهمانی‌ات آمده‌اند. حال که در این سیاهی شب نقاب‌ها فرو ریخته‌اند و تازش غم‌ها سر برآوده‌اند، بدان پشیمانی سودی ندارد!

 

[لیلیت]

پایان