رها شده ● ژرفا از شیرین حاتمی●

شَکَت؛ · 2022/08/21

همانند خورشید می‌درخشی.
چون زیبا هستی می‌درخشی،
چون تنها امید این دلِ خسته‌ هستی،
چون تنها چاره‌ی این دلِ تنها هستی،
ای خورشید دوران، بر من بتاب.

شَکَت؛ · 2022/08/21

شب که می‌آید،
دلم هوایت را می‌کند، هوای چشمانت را می‌کند.
دلم می‌خواهد جایی در حوالی چشمانت پرسه بزنم. جایی در همان نزدیکی‌ها، در چشمانی که مانندش را ندیدم، در نگاهی که دوست می‌دارم هزاران بار غرقش شوم.

شَکَت؛ · 2022/08/24

و باز هم در پستوی سکوتم نشسته‌ام.
در خرابه‌ای که حتی در رویا هم نمی‌دیدم. در خرابه‌ای که نه بوی تو را و نه هوای تو را دارد، خرابه‌ای که پر از سکوت، پر از حس نبودن، پر از شکنجه‌های روز‌های بی‌تو است.

شَکَت؛ · 2022/08/24

بیا و با این غم دیده، با این منی که سر به مهر سکوت گذاشته‌ام،
با این دلِ تنگ، مقدمه‌ای بنویس، بیا تا غم دوری‌ات را هموار کنم.
نه گل‌های شمعدانی در غمت طاقت دارند.
نه ابر بهاران، نه خورشید می‌تواند طلوع کند.
چه کسی می‌دانست در نبود تو، دنیا این‌گونه خواهد شد.

شَکَت؛ · 2022/08/24

من هنگامی که دلم هوایت را می‌کند.
به هر دری می‌زنم، به هر جایی سر می‌کشم.
از هر جایی نمایان می‌شوم.
حتی شده شب‌ها به خوابت می‌آیم، تا دلم کمتر هوایی شود.
تا خسته‌تر از این، که کنون هستم نباشم.

شَکَت؛ · 2022/08/24

و من همانی هستم... .
که باز هم در طلوع صبح، در سکوت چشمه ساران، در پستوی خاطرات، در کنار رودخانه‌ی بی‌پایان و در زیر درخت پیر کهن‌‌سالی که سال‌های درازی‌ست که آن‌جاست، در همان نزدیکی درست روبه‌روی همان حوض کوچک امّا افسوس که کسی او را نمی‌بیند.

شَکَت؛ · 2022/08/24

می‌دانی جدایی چیست؟
آن را چه‌گونه تعریف می‌کنند؟
جدایی تنها سکوت در صدای سوت قطار نیست،
جدایی تنها چمدان‌های بسته نیست،
جدایی یعنی دل‌های شکسته،
جدایی یعنی مردم رنج دیده،
جدایی یعنی هر آنچه که نه من می‌دانم و نه تو می‌دانی
شاید جدایی، کلمه‌ی پیچیده‌تری از درک و فهم من است.

شَکَت؛ · 2022/08/26

به روی مهربانِ تو، ستاره‌ها هر شب سوسو می‌زنند
و این را هیچ چشمی غیر از چشمان من نمی‌بیند.
هیچ کسی سوسوی آن چشمان رازآلود را نمی‌داند.
به‌غیر از من چه کسی خواهد دانست، که در آن ستاره‌های سوسو زن چه می‌گذرد!

شَکَت؛ · 2022/08/26

گاه باید با درد‌هایم هم قناعت کنم.
وقتی می‌دانم درمان ندارم.
گاه قناعت سخت می‌شود.
امّا زمانی که چاره‌ای ندارم چه کنم؟
پس با درد قناعت می‌کنم، چرا که درمان نمی‌یابم!

شَکَت؛ · 2022/08/26

شده است با تمام شور و شوق و جوانی احساس پیری کنید؟
من با تمام شور و شوق جوانی‌ام احساس همان پیرزنی را دارم، که در شبِ سردِ برفی، کنار پنجره‌ای نشسته است و به دانه‌های ریز و درشت برف خیره شده و چای می‌نوشد.
چای گرم است امّا بیرون سرد و طوفانی‌ست.

جستجو

خوش آمدید

رها شده ● ژرفا از شیرین حاتمی●

اطلاعات موضوع

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

شَکَت؛

کاربر ممتاز

یکم راجب ما بدون:

دوست تو

جدیدترین کاربران

آمار بَرخط