روانشناسی کودک آیا کودکان به دوست صمیمی نیاز دارند؟

[ویتامین]

وایت هد می‌گوید: «من فکر می‌کنم این موضوع بسیار به کودکان و سطح برون‌گرایی آن‌ها بستگی دارد که این دو مورد تعیین‌کننده تعداد دوستان صمیمی است که آنها می‌توانند داشته باشند.» تحقیقات همچنین نشان می‌دهند، که داشتن والدینی با مهارت‌های اجتماعی مثبت به‌عنوان الگو می‌تواند، در آموزش مهارت دوست‌یابی و دوست ماندن به بچه‌ها کمک کند.

 

[ویتامین]

مهارت‌های اساسی اجتماعی​

کلاباچا توضیح می‌دهد که، در زمان کودکی و نوجوانی، دوستی‌ها به کودک کمک می‌کنند تا مهارت‌های متعددی مانند قدرت حل مسئله، حل اختلاف، قدرت مصالحه، مهارت‌های شنیداری، تدبیر، تنظیم احساسات، احساس استقلال، شکل‌گیری هویت و ایجاد حس تعلق یا اجتماعی بودن را پرورش دهد.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

نقش دوست صمیمی در تکامل کودکان​

عزت‌نفس​

تحقیقات نشان می‌دهند، که داشتن گروهی قوی از دوستان به کودکان کمک می‌کند، تا درباره خودشان احساس خوبی داشته باشند. به‌خصوص داشتن ارتباطات دوستانه متقابل، عزت‌نفس را افزایش می‌دهد و احساسات مثبت درباره مدرسه و همکلاسی‌هایشان ایجاد می‌کند.

 

[ویتامین]

هوش احساسی​

وایت هد اشاره می‌کند، که تحقیقات نشان داده‌اند که هوش احساسی (ظرفیت تنظیم احساسات و مناسب بودن ازنظر اجتماعی) بیشتر از آی‌کیو پیش‌بینی‌کننده موفقیت بزرگسالان است. به گفته وی، هنگامی که کودکان ارتباطات مثبتی با همسالان خود داشته باشند، به احتمال زیاد مهارت‌های تنظیم احساسی، حل اختلاف و توانایی حل مسئله در آن‌ها افزیش می‌یابد.

 

[ویتامین]

اغلب اوقات، هنگامی که کودکان از لحاظ اجتماعی منزوی‌اند یا از روابط مثبت با همسالانشان دور می‌شوند، ارتباطات منفی با همسالان افزایش می‌یابد (مانند تأثیرات بد یا قلدری). وایت هد می‌گوید: «این موضوع می‌تواند مسیر کودک را به‌سمت رفتارهای بیرونی منفی بکشاند.»

 

[ویتامین]

درحقیقت، تحقیقات نشان می‌دهند، که داشتن دوستی‌های محکم کودکی با سلامت احساسات، مربوط به تعلق و پیشرفت مهارت‌های سالم اجتماعی مرتبط است. علاوه‌ بر این، داشتن حداقل یک دوست در زمان کودکی، با سلامت روانی بهتری در بزرگسالی مرتبط است.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

شرایط برابر​

دکتر جیمز یونس، پروفسور روان‌شناسی دانشگاه کاتولیک واشنگتن، می‌گوید: «در ادامه، دوستی بین همسالان به کودکان اجازه می‌دهد که رابطه‌ای با شرایط برابر را تجربه کنند.»
این پویایی متفاوت با آن چیزی است که در داخل خانواده تجربه می‌شود، چراکه در خانواده والدین صاحب‌نظر و مرجع قدرت‌اند. یونس بیان می‌کند: «دوستی رابطه‌ای ضروری و متمایز از روابط با والدین است.»
درحقیقت او می‌گوید که همسالان در دنیای متقابلی زندگی می‌کنند، که در آن هر کودک اقتدار و استقلال را با دیگران به اشتراک می‌گذارد.

 

[ویتامین]

یونس ادامه می‌دهد: «از تماشای کودکان خردسال در حال بازی درمی‌یابیم که آن‌ها به‌طور مشترک قوانین را تعیین می‌کنند. دوستی از این رابطه متقابل شکل می‌گیرد، که در آن همسالان منتخب توافق می‌کنند، که با هم کنار بیایند و از یکدیگر حمایت کنند.»