روانشناسی کودک آیا کودکان به دوست صمیمی نیاز دارند؟

[ویتامین]

وایت هد توصیه می‌کند: «والدین باید مهارت‌های اجتماعی حرفه‌ای را آموزش دهند و زمان‌هایی را برای ملاقات فرزندانشان با دوستان خود در نظر بگیرند.»
وایت هد می‌گوید: در نسل‌های پیشین، بچه‌ها به‌راحتی ‌تنها به پارک می‌رفتند و سایر کودکان را ملاقات می‌کردند و دوست می‌شدند. اما ازآنجاکه امروزه نظارت بیشتر امری عادی است، دوستی کودکان بیشتر به مشارکت والدین وابسته است. او ادامه می‌دهد: «من قبلاً از برگزاری قرارهایی برای بازی کودکان متنفر بودم، اما این واقعیت امروزه اکثر ارتباطات اجتماعی کودکان است.»

 

[ویتامین]

وایت هد توصیه می‌کند: «برای بچه‌هایی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند یا موانع دیگری برای پرورش دوست‌یابی بر سر راه آن‌هاست، بهتر است والدین قبل از هر ملاقات آداب معاشرت را مرور کنند.» جست‌وجوی دوستان بالقوه در میان بچه‌ها که علایق مشترکی دارند، مانند فوتبال، کتاب، هنر، ابرقهرمانان یا هر چیز دیگری که فرزندتان دوست دارد، می‌تواند به گرد هم آوردن بچه‌ها کمک کند.

 

[ویتامین]

وایت هد پیشنهاد می‌کند: «اگر مشکلات شدیدی برای دوست‌یابی در کودک وجود داشته باشد، والدین باید بچه‌ها را در فعالیت‌هایی شرکت دهند که کودک علاقه دارد و در جایی که بچه‌های دیگر در آن حضور خواهند داشت.» کلاس‌های آشپزی، گروه‌های تئاتر، گروه‌های بازی‌های رایانه‌ای یا ویدئویی، ورزش، فعالیت‌های کتابخانه‌ای و انجمن‌های ادبی ایده‌های امکان‌پذیر دیگری‌اند.

 

[ویتامین]

کلاباچا می‌گوید: «تا زمانی که فرزندتان بتواند دوست پیدا کند، با همسالانش معاشرت مثبت داشته باشد و تعطیلات را به‌تنهایی سپری نکند، دیگر نباید زیاد نگران باشید که آیا او دوست صمیمی دارد یا به مشارکت والدین برای دوست‌یابی نیازمند است.»
بااین‌حال، اگر کودک تلاش می‌کند ولی به نظر می‌رسد که منزوی و دورافتاده از جمع است، والدین می‌توانند با ایفای نقش در حین بازی، پیدا کردن گروه مهارت‌های اجتماعی یا یافتن فعالیتی که کودک از برقراری ارتباط با افراد آن گروه لذت ببرد، به او کمک کنند تا مهارت‌های اجتماعی شدن را ایجاد کند.

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

کودکان نوپا، پیش‌دبستانی و کودکان دوره اول ابتدایی​

والدین می‌توانند به بچه‌ها کمک کنند تا مهارت‌های خوب دوستی مانند اشتراک‌گذاری یا همدلی را توسعه دهند.

بچه‌های دبستانی​

والدین می‌توانند به بچه‌ها کمک کنند تا دعوا و مشاجرات را از طریق فکر کردن به راه‌حل‌های متعدد جهت‌دهی کنند.

 

[ویتامین]

نوجوانان​

والدین می‌توانند با پرسیدن سؤالاتی به بچه‌ها کمک کنند، تا کیفیت دوستی‌ها را ارزیابی کنند یا به نوجوان اجازه دهند، درمورد هرگونه مسائل مربوط به دوستی فکر کند. البته والدین اجازه ندارند درمورد دوست‌ها و رفتارهایشان اعمال نظر کنند.

 

[ویتامین]

بااین‌حال، یونس خاطرنشان می‌کند که والدین باید از وابستگی یا درگیر شدن بیش از حد در زندگی اجتماعی فرزند خود اجتناب کنند. همچنین اهمیت دارد که برای نقش منحصربه‌فردی که دوستی با همسالان (دوستان صمیمی یا سایر دوستان) برای بچه‌ها ارائه می‌دهد، ارزش قائل شوند.
یونس می‌گوید: «گاهی اوقات، والدین سعی می‌کنند «بهترین دوست» فرزندشان باشند یا سعی می‌کنند شبکه‌ای اجتماعی بسازند که معتقدند در درازمدت به موفقیت منجر می‌شود.»

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

پس دوستی به دارایی باارزشی تبدیل می‌شود، که والدین در آن مداخله می‌کنند. این موضوع اهمیت و ارزش دوستی را تضعیف می‌کند، چراکه هر فردی چه کودک و چه بزرگسال برای یافتن روابط متقابل راه خودش را دارد.
پس به کودکتان کمک کنید که در مسیر دوست‌یابی قرار گیرد و روی مهارت‌های مرتبط کار کند. در ادامه اجازه دهید آن‌ها در مسیر دوستی خودشان از پس چگونگی و زمان یافتن دوست صمیمی برآیند.